တစ္ခါတုန္းက ဆင္းရဲသားတစ္ဦးဟာ အ၀တ္အစား အႏြမ္းေလးေတြ၀တ္ၿပီး ဂုဏ္ၿပဳညစာစားပြဲကို တက္ေရာက္ဖို႔ နန္းေတာ္ၾကီးဆီလာခဲ့တယ္ ။ ယဥ္ေက်းမႈအရ သူ႔ကို လက္ခံထားလိုက္ေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ ေဟာင္းႏြမ္းစုတ္ၿပတ္လွတဲ့ အ၀တ္အစားေၾကာင့္ သူ႔ကို ဂုဏ္ၿပဳညစာစားပြဲဟိုး အစြန္ဆံုးေနရာမွာ ေနရာခ်ထားခဲ့ၾကတယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ညစာ စားပြဲအတြက္ ပန္းကန္ေတြ ေရာက္လာခဲ့တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ အတြက္ေတာ့ ဘာအစားအစာမွ ပါမ လာခဲ့ပါဘူး ။
ဒါေၾကာင့္ သူဟာ ညစာစားပြဲက ထြက္ခြာလာခဲ့တယ္ ။ နာရီမ်ားစြာၾကာၿပီးတဲ့အခါ အဖိုးတန္ေက်ာက္ မ်က္ရတ နာေတြ စီၿခယ္ထားတဲ့ ၀တ္ရံုၾကီးကို ဆင္ၿမန္းလို႔ သူဟာ ညစာစားပြဲကိုၿပန္လာခဲ့တယ္ ။ အဲဒီ၀တ္ရံုကို ခ်မ္းသာ တဲ့သူ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီကေန သူဌားယူလာခဲ့ၿခင္းၿဖစ္တယ္ ။ သူအ၀င္အ၀ကိုေရာက္ေရာက္ၿခင္းပဲ လူေတြ က သူ႔ကိုပ်ာပ်ာသလဲ ၾကိဳဆိုၾကၿပီးညစာစားပြဲရဲ႕ ထိပ္ဆံုးမွာ ေနရာခ်ထားေပးၾကတယ္ ။ သူထိုင္ေနတဲ့ စားပြဲထိပ္မွာပဲ စားစရာေတြ အလွ်ံပယ္ေအာင္ လာခ်ေပးၾကတယ္ ။
“ အိုး...ဘယ္ေလာက္ ေတာင္အရသာရွိလိုက္တဲ့အစားအစာေတြလည္း ကဲကဲ စားၾကစားၾက ” ဆိုၿပီး သူဟာ ဇြန္းနဲ႔ခပ္လိုက္ သူ႔အ၀တ္အစားေတြေပၚေလာင္းခ်လိုက္လုပ္ေနခဲ့တယ္ ။ သူ႔ေဘးမွာ ထိုင္ေန တဲ့ ေဆြၾကီး မ်ိဳးၾကီးထဲကတစ္ေယာက္က သူ႔ရဲ႕ညစ္ပတ္ေပေရေနပံုကိုၾကည့္ၿပီး “ သူေဌးမင္းခင္ဗ်ား ဘာေၾကာင့္ အ၀တ္အ စားေတြကို အစားအစာေတြေလာင္းခ်ေနရတာပါလဲ ” လို႔ေမးလိုက္တယ္ ။
အဲဒီအခါ ဆင္းရဲသားက ရယ္ေမာလိုက္ၿပီး “ အိုး ...က်ဳပ္၀တ္ရံုက အေတာ္ၾကည့္ ရဆိုးသြား တယ္ဆိုရင္ က်ဳပ္ကိုခြင့္လႊတ္ပါ ဗ်ာ ဒါေပမယ့္ ဒီအ၀တ္အစားေတြက က်ဳပ္ကို ဒီစားစရာေတြ သယ္ေဆာင္လာေပးတာေလ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကို အရင္ေကၽြးမွ တရားမွ် တမွာမဟုတ္ဘူးလား ” လို႔ၿပန္ေၿပာလိုက္ပါေတာ့တယ္ ။
####################################
လူေတြဟာ လူတစ္ေယာက္ကို အကဲခတ္ၿပီဆိုရင္ အဲဒီလူ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးလဲဆိုတာထက္ အဲဒီလူ ဘယ္လို အ၀တ္အစား၀တ္သလဲဆိုတာကိုပဲ အေပၚယံ ၾကည့္တတ္ၾကတာမ်ားပါတယ္ ။ အလွဴၾကီးေတြနဲ႔ ဧည့္ခံ ပြဲေတြမွာလည္း တကယ္စားေသာက္ခ်င္တဲ့ သူဆင္းရဲေတြကို ေမာင္းထုတ္ၿပီး အ၀တ္အစားလွလွ တန္ဖိုးၾကီးၾကီး ၀တ္ထားတဲ့သူေတြကိုပဲ အသားေပး ဧည့္ခံေလ့ရွိၾကတယ္ ။ တကယ္ေတာ့ အ၀တ္အစားဆိုတာ လူေနမႈ ဘ၀အတြက္ အတိုင္းအတာတစ္ခုထိ အေရးပါတယ္ဆိုတာ မွန္ေပမယ့္လည္း ေသခ်ာေတြးၾကည့္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ စြပ္ထားတဲ့ အခြံ သာသာမွ်သာၿဖစ္တယ္ ။ လူ႔ တန္ဖိုးဆိုတာ အဲဒီအခြံ ေတြေအာက္က အႏွစ္ေတြ အသားေတြ ၿဖစ္တဲ့ အက်င့္စရိုက္ ၊ ရိုးသားမႈ ၊ စိတ္ဓါတ္ စတာေတြကို ေခၚဆိုၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္ ။
သက္တန္႔ခ်ိဳ
The Banquet အားဘာသာၿပန္သည္ ။
No comments:
Post a Comment
ေက်းဇူးျပဳ၍ တစ္ခုခု ေျပာေပးသြားပါ...