လယ္သမားနဲ႕ နာရီ ပံုျပင္

လယ္သမားနဲ႕ နာရီ ပံုျပင္

တစ္ခါက လယ္သမားတစ္ေယာက္ဟာ စပါးက်ီထဲမွာ အလုပ္လုပ္ေနရင္း လက္မွာ ပတ္ထားတဲ့ နာရီဟာ ေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္..။ ဒီနာရီဟာ သူ႕အတြက္ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ အမွတ္တရမ်ားစြာ ရွိေနတဲ့ နာရီ တစ္လံုးလည္း ျဖစ္တယ္..။ အသစ္ျပန္၀ယ္လို႕ ရႏိုင္ေပမယ့္ ဒီနာရီကို သူအရမ္း ႏွေမ်ာတသ ျဖစ္ေနမိတယ္..။

သူဟာ အေတာ္ၾကာေအာင္ နာရီကို ေကာက္ရိုးပံုေတြၾကားထဲမွာ ရွာေဖြခဲ့တယ္..။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူဟာ လက္ေလွ်ာ့လိုက္ၿပီး အျပင္မွာေဆာ့ကစားေနတဲ့ ကေလးတစ္သိုက္ကို အကူအညီေတာင္းဖုိ႕ ဆံုးျဖတ္ လိုက္တယ္..။ ၿပီးေတာ့ နာရီေတြ႕ေအာင္ရွာေပးတဲ့ကေလးကို ဆုခ်မယ္လို႕လည္း မက္လံုးေပးလိုက္တယ္..။
ဒါကိုၾကားၾကားျခင္းပဲ ကေလးေတြဟာ စပါးက်ီထဲကို ေျပး၀င္သြားၾကၿပီး သူ႕ထက္ငါ အလုအယက္ ရွာေဖြ ၾကတယ္..။ ဒါေပမယ့္ ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ နာရီကိုေတာ့ ျပန္မေတြ႕ ပါဘူး..။

ဒီလိုနဲ႕ ေနာက္ဆံုး မရွာေတာ့ပဲ လက္ေလွ်ာ့လိုက္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ အျခားကေလးေတြလို နာရီကို ၀င္မရွာပဲ ထိုင္ေနတဲ့ ကေလး တစ္ေယာက္က သူရွာေပးမယ္ ဆိုၿပီး လယ္သမားၾကီးကို ေျပာလာပါတယ္…။

လယ္သမားက "ကေလးေတြေတာ့ ရွာျပီးကုန္ၿပီ.. ထပ္ရွာေသးခ်င္ရင္လည္း ရွာေလ.." လို႕ ေျပာလုိက္တယ္..။ ကေလးဟာ စပါးက်ီထဲကို ေအးေအးေဆးေဆး၀င္သြားၿပီး ခဏအၾကာမွာေတာ့ လက္ထဲမွာ နာရီ တစ္လံုး ကိုင္ၿပီး ျပန္ထြက္လာပါတယ္..။

လယ္သမားဟာ အံ့ၾသ ၀မ္းသာမႈေတြနဲ႕အတူ ကေလးကို တစ္ျခားကေလးအမ်ားၾကီး ရွာမေတြ႕တာကို တစ္ေယာက္တည္း ဘယ္လို ရွာလာတာလဲလို႕ ေမးလိုက္တယ္..။

ေမ်ာက္စိတ္တုိ..

            တစ္ခါတုန္းက ေတာအုပ္ေလးတစ္အုပ္တြင္ ေမ်ာက္ေလးတစ္ေကာင္ေနထုိင္သည္ ။ ထိုေမ်ာက္ေလးသည္ စိတ္လည္းအလြန္တိုတက္ကာ ဘယ္အရာကိုမွ ရွည္ရွည္မေတြးတတ္ပဲ ျပီးစလြယ္ေနထိုင္သည္ ။

တစ္ေန႔တြင္ ေမ်ာက္ကေလးသည္ ေတာအုပ္အစပ္အနီးသို႔မေယာင္မလည္ႏွင့္ေရာက္ရွိလာျပီးလယ္သမားတစ္ဦး၏ ျခံနားသို႔ခ်ဥ္းကပ္လာမိသည္ ။ ေမ်ာက္ကားဤသို႔စဥ္းစား၏ ။

“ အင္း လယ္သမားရဲ႕ အိမ္ေဘးက ေတာင္းထဲက ပဲေစ့ေတြဟာ ၾကီးမားျပီး စားခ်င္စဖြယ္ျဖစ္တယ္ ငါလယ္သမား ကိုင္းထဲသြားေနတုန္းသြားခိုးယူရင္ေတာ့ လယ္သမားမသိတန္ရာဘူး ” ဆိုျပီး လယ္သမားအိမ္နားကိုခ်ဥ္းကပ္သြားေတာ့တယ္ ။

ျပီးေတာ့ စဥ္းစားဥာဏ္မရွိတဲ့ေမ်ာက္ကေလးဟာ ပဲေစ့ေတြကို တစ္ခုခုနဲ႔ထည့္ယူဖို႔မစဥ္းစားပဲ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ဆုပ္ယူလာခဲ့တဲ့အတြက္ နည္းနည္းပဲယူလာႏုိင္ခဲ့တယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔ျပန္လာတဲ့လမ္းတေလ်ာက္မွာ ေျပးရင္းလႊားရင္းနဲ႔လက္ၾကားထဲကပဲေစ့တစ္ေစ့ကထြက္က်သြားခဲ့တယ္ ။

ဒီေတာ့ ေမ်ာက္ဟာ အဲဒီထြက္က်သြားတဲ့ ပဲေစ့တစ္ေစ့ကိုလိုက္ေကာက္ဖို႔ၾကိဳးစားတဲ့အခါ လက္ထဲကပဲေစ့ အေစ့ ၂၀ ေလာက္ထြက္က်သြားျပန္တယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔က်သြားတဲ့ပဲေစ့ေတြလိုက္ေကာက္ဖို႔ၾကိဳးစားလိုက္လက္ထဲကဆုပ္ထားတဲ့ပဲေစ့ေတြထြက္က်လိုက္နဲ႔ ခ်ာခ်ာလည္ေနျပီးေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ေမ်ာက္ဟာ စိတ္တိုျပီးလက္ထဲရွိသမွ် ပဲေစ့ေတြအကုန္ပစ္ခ်ျပီး လက္ဗလာနဲ႔ပဲ ေတာထဲျပန္၀င္သြားခဲ့ပါေတာ့တယ္ ။

==========================

ကိုယ့္မွာရွိတဲ့အခြင့္အေရးေတြကို အသံုးမခ်ပဲ ဆံုးရွံုးသြားတဲ့အရာတစ္ခုအတြက္ ႏွေမ်ာတသ လိုက္လံဆယ္ယူေနတုန္းလက္ရွိအခြင့္အေရးေတြပါ ထပ္မံဆံုးရွံုးရတတ္ပါတယ္ ။

လက္ထဲမွာရွိတဲ့အရာကိုပဲ တန္ဖိုးထားပါ ကိုယ္နဲ႔ထိုက္သေလာက္ေတာ့ကိုယ္ရမွာပါပဲ

အကုန္လံုးကိုေတာ့သင္ဖမ္းဆုပ္ထားလို႔မရႏုိင္ပါဘူး အခ်ဳိ႕ေသာအရာေတြလြတ္က်ပါေစ . . .

ဒါေပမယ့္ . . ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏုိင္ဆုပ္ကိုင္ထားႏုိင္တဲ့အရာေတြကိုေတာ့ လြတ္က်သြားတဲ့တခ်ိဳ႕ေသာအရာေတြအတြက္ ထပ္မံအဆံုးရွံုးမခံပါနဲ႔ ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ
A monkey with the peas အား ဆီေလ်ာ္သလိုဘာသာျပန္သည္ ။

တပါးသူကို အထင္မေသးပါနဲ႔...

                တစ္ခါက နာမည္ၾကီး တကၠသိုလ္မွဆရာတစ္ဦးသည္ ေခ်ာင္က်ေသာ ရြာတစ္ရြာသို႔သြားေရာက္လည္ပတ္ခဲ့သည္။ရြာသို႔ေရာက္ေသာ္ ေလွတစီးငွားျပီးျမစ္တစ္ေလွ်ာက္လည္ပတ္ခဲ့သည္။ ေလွစတင္ထြက္ေသာအခါ ဆရာက ေလွသမားအား......

" ခင္ဗ်ား သခ်ာၤေဗဒတတ္သလား"
" ကြ်န္ေတာ္ မတတ္ပါဘူး"
"ရူပေဗဒ တတ္သလား"
"ဒါလဲ မတတ္ပါဘူး"
"ဒါဆိုရင္ ခင္ဗ်ား ကြန္ျပဴတာသံုးတတ္သလား"
"စိတ္မေကာင္းပါဘူး...ဒါလဲ ကြ်န္ေတာ္မတတ္ပါဘူး"
ဆရာမွာ ေခါင္းခါျပီး "သခ်ာၤမတတ္ရင္ လူ႔ဘ၀ရဲ႔ ၆ပံု၂ပံုကို ခင္ဗ်ားဆံုးရွံဳးမယ္"
"ရူပေဗဒ မတတ္ရင္ လူ႔ဘ၀ရဲ႔ ၆ပံု၁ပံုကို ဆံုးရွဳံးမယ္"
"ကြန္ျပဴတာ မတတ္ရင္ လူ႔ဘ၀ရဲ႔ ၆ပံု၁ပံုကို ဆံုး႐ႈံးမယ္..ခင္ဗ်ားရဲ႔ ဘ၀
၆ပံု၄ပံုဟာ ဆံုး႐ႈံးသြားျပီပဲ"

ထိုခဏအတြင္း ရာသီဥတု ေျပာင္းျပီး ေကာင္းကင္တြင္ တိမ္ညိဳမ်ား တက္လာသည္။မၾကာမီ မိုးသက္ေလျပင္း က်ေရာက္ေတာ့မည္။ ထိုအခါ ေလွသမားက ဆရာအား

" ခင္ဗ်ားေရကူးတတ္သလား" ဟုေမးလိုက္သည္။ ဆရာက ခဏမွ် ဆံြအျပီး "ကြ်န္ေတာ္မကူးတတ္ဘူး။ တစ္ခါမွ မသင္ဖူးဘူး" ဟုျပန္ေျဖေလသည္။ေလွသမားမွာ ေခါင္းကိုသြင္သြင္ ရမ္းျပီး.." ဒါဆိုရင္ ခင္ဗ်ားရဲ႔ဘ၀၆ပံုစလံုးဟာ ဆံုး႐ႈံးရေတာ့မယ္" ဟု ျပန္ေျဖခဲ့သည္။

လူတေယာက္ဟာ ကိုယ့္ရဲ႔ အဆင့္အတန္း ကိုယ့္ရဲ႔ စံခ်ိန္နဲ႔အျခားလူတစ္ေယာက္ကို သြားတိုင္းတာလို႔ မရပါဘူး။ ပံုျပင္ထဲက ဆရာဟာပညာရွင္တစ္ဦးပါ။ သူ႔ဘ၀မွာသခ်ာၤ၊ ရူပ၊ ကြန္ျပဴတာ ပညာေတြသာအေရးၾကီးတယ္လို႔ ထင္ေနသူပါ။ ဒီပညာေတြသာ မတတ္ရင္ လူ႔ဘ၀ဟာအဓိပၸါယ္မဲ့ျပီလို႔ ထင္ေနသူပါ။ ဒါဟာ ပညာရွင္ေတြရဲ႔ အယူအဆပါ။ေလွသမားအတြက္ကေတာ့ သူ႔အတြက္ ဒီပညာ မတတ္လဲ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ အေရးၾကီးတာက
သူ႔အတြက္ "ရွင္သန္" ဖို႔ အားအင္ေတြ ရွိေနဖို႔ပဲ။ ဒါေပမဲ့ အေရးၾကံဳလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ဆရာတတ္ထားတဲ့ ပညာဟာ ဘာမွ အသံုးမ၀င္ခဲ့ဘူး။ ေလွေမွာက္သြားရင္ေရကူးတတ္တဲ့ လူသာ အသက္ရွင္ခြင့္ရမွာပါ။

တပါးသူကို အထင္မေသးပါနဲ႔...
"ငါ"ဆိုတဲ့ ကိုယ့္စံႏူန္းနဲ႔ အမွားအမွန္ကို မခဲြျခားပါနဲ႔။ဟိုလူမွာ ထီထြင္ဥာဏ္မရွိဘူး ဒါေပမဲ့ သူဟာ ရိုးသားတယ္ မေကာင္းတာကိုမၾကံစည္တတ္ဘူး။ ဒီလူဟာ အေျပာအဆို မတတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူဟာအလုပ္ကိုၾကိဳးစားတယ္။ ေျဖာင့္မတ္တယ္။ မခုိမကပ္ဘူး။ ငါရဲ႔ "အရည္အခ်င္း" သူ႔မွာမရွိသလို သူ႔ရဲ့ "အရည္အခ်င္း"လဲ ငါ့မွာ မရွိဘူး ဆိုတာကို ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ပါနဲ႔.။။။။။။။..။။။.

ပန္းသီး ပံုျပင္

 တစ္ခါတုန္းက ငါးႏွစ္အရြယ္ သားငယ္တစ္ေယာက္နဲ႔ မိခင္ျဖစ္သူတို႔ဟာစကားေျပာေနၾကတယ္ ။ မိခင္ျဖစ္သူက သားျဖစ္သူကိုေျပာတယ္ ။ 

“ သား ေမေမတို႔ ေမေမတို႔ ဟိုးအေ၀းၾကီးကို သြားလည္ၾကတယ္ဆိုပါစို႔ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေနကအရမ္းပူျပီး ေရကလည္းအရမ္းငတ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေရဘူးကလည္းမပါဘူးဆိုိပါစို႔ .. ဒါေပမယ့္ သားရဲ႕လြယ္အိတ္ေလးထဲမွာ ပန္းသီး ႏွစ္လံုးပါခဲ့မယ္ဆိုရင္သားဘာလုပ္မလဲ ” 

သားျဖစ္သူကတခန ၾကာေလာက္စဥ္းစားျပီၚျပန္ေျဖတယ္ ။ “ ပန္းသီး ႏွစ္လံုးစလံုးကို သားတစ္ကိုက္စီ ကိုက္ပစ္မယ္ ” တဲ့ ..။

သားျဖစ္သူရဲ႕အေျဖေၾကာင့္ မိခင္ျဖစ္သူက စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတယ္ ။ မိခင္က သားျဖစ္သူူကို အျပစ္တင္ျပီး ပန္းသီး ႏွစ္လံုးကို တစ္ေယာက္တစ္လံုးစီ စားသင့္ေၾကာင္း ဆံုးမဖို႔ စဥ္းစားတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သူ ရုတ္တရက္စိတ္ေျပာင္းသြားျပီး သားျဖစ္သူကို ရင္ခြင္ထဲမွီေစျပီး ဦးေခါင္းကိုပြတ္သပ္လို႔ စကားေျပာတယ္ ။ ဘာလို႔သားကေလး က ဒီလိုစကားေျပာရတာလဲ သူသိခ်င္ေနမိတယ္ ။

“ သား ..ဘာျဖစ္လို႔ အဲဒီလို စဥ္းစားျပီးေျပာရတယ္ဆိုတာ ေမေမ့ကိုေျပာျပပါလား ”

သားျဖစ္သူက မိခင္ကို မ်က္လံုးေလး ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္နဲ႔ျပန္ေျဖရွာတယ္ ။ “ ဟို ... သားက ပန္းသီးႏွစ္လံုးလံုးကို တစ္ကိုက္စီကိုက္ၾကည့္ျပီး အခ်ိဳဆံုး အလံုးကို ေမေမ့ကို ေပးမလို႔ပါ ”

မိခင္ရဲ႔မ်က္လံုးေတြထဲမွာ ၀မ္းသာတဲ့မ်က္ရည္ေတြ စီးဆင္းလာခဲ့ရတယ္ ။

====================

ယံုၾကည္ျပီးခြင့္လႊတ္တတ္တဲ့စိတ္နဲ႔ဆက္ဆံလိုက္ျခင္းဟာ ႏွစ္သိမ့္ဖြယ္အေျဖကိုရေစပါတယ္ ။ အကယ္၍ သာ တျခားမိဘေတြလို သားငယ္ကို ဆူပူျပီးဆံုးမလို႔ကေတာ့ သားငယ္ဆီကေန ဒီလိုရိုးသားတဲ့အေျဖကိုရမွာမဟုတ္ပါဘူး ။ တစ္ဖက္လူရဲ႕စကားကို ဆံုးေအာင္ေျပာခြင့္ေပးလိုက္တာဟာ အေကာင္းဆံုးယံုၾကည္ခႊင့္လႊတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္ျပီး ရိုးသားမႈကို ေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ေစပါတယ္ ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ
Thinking Concepts စာစုမ်ားထဲမွ A love to give MOM အား ဆီေလ်ာ္သလိုဘာသာျပန္သည္ ။

မိတ္ေဆြေကာင္းႏွင့္ ခရီးသြားျခင္း။

                တစ္ခါက မိတ္ေဆြႏွစ္ေယာက္ေတာလမ္းတစ္ခုကို ျဖတ္ျပီးခရီးသြားေနတုန္း ၀က္၀ံၾကီးတစ္ေကာင္႐ုတ္တရက္ ေပၚလာတယ္။ ဒီအခါမွာ အဲဒီမိတ္ေဆြႏွစ္ေယာက္တည္းက တစ္ေယာက္က သစ္ပင္ေပၚသို႕ လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ တက္ေျပးပုန္းေနတယ္။ က်န္ခဲ့တဲ့ မိတ္ေဆြကေတာ့ ၀က္၀ံၾကီးရန္က လြတ္ေအာင္ မေျပးသာေတာ့တာနဲ႔ ေျမၾကီးေပၚလဲခ်ျပီး ေသခ်င္ဟန္ေဆာင္ေနလုိက္တယ္။ ၀က္၀ံၾကီးဟာ အဲဒီ ေသခ်င္ဟန္ေဆာင္ေနသူနားေရာက္လာျပီး ႏွာေခါင္းနဲ႕ထုိးနမ္းျပီး အနံ႔ခံၾကည့္တယ္။ သူလည္း ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ အသက္ေအာင့္ထားတာေပါ့။ ၀က္၀ံဆုိတာ လူေသကို ဘာမွ ရန္မျပဳတက္ဘူးလုိ႕ ဆုိတယ္။ ၀က္၀ံၾကီးက အဲဒီ လူရဲ႔ မ်က္ႏွာကို ကပ္ျပီး စူးစမ္းၾကည့္ေတာ့ ေသေနတယ္ပဲ ထင္သြားတာေပါ့။ ဒါနဲ႕ပဲ ၀က္၀ံၾကီးလဲ ျပန္ထြက္သြားေရာ..သစ္ပင္ေပၚမွာ ပုန္းေနတဲ့ မိတ္ေဆြ က ဆင္းလာျပီး ေသခ်င္ဟန္ေဆာင္ေနတဲ့ မိတ္ေဆြနားသြားျပီး ေမးလုိက္တယ္.." မင္းနား ကပ္ျပီး ၀က္၀ံၾကီး က ဘာေတြ တုိးတိုးတိက္တိက္ ေျပာသြားတာလဲ" တဲ့။ဒီေတာ့ ေသခ်င္ဟန္ေဆာင္ေနတဲ့ မိတ္ေဆြက " အခက္အခဲ နဲ႔ေဘးရန္ၾကံဳတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာ ကိုယ့္ကို ဘာမွ မကူညီ မ႐ိုင္းပင္းတဲ့ မိတ္ေဆြမ်ိဳး၊ ကိုယ္လြတ္႐ုန္းသြားတတ္တဲ့ မိတ္ေဆြမ်ိဳးနဲ႔ ေနာင္ကို ဘယ္ေတာ့မွ ခရီးမသြားနဲ႔လုိ႕ ေျပာသြားတယ္" လုိ႔ ေျပာလုိက္တယ္..တဲ့။
           ဟုတ္ပါတယ္..။အဆင္ေျပေနတုန္း အခက္အခဲေတြ ဒုကၡေတြ မၾကံဳေတြ႔ရခင္တုန္းမွာ ေျပေျပလည္္လည္ ဆက္ဆံေနတဲ့သူကို "မိတ္ေဆြ" လုိ႕ေျပာရခက္ပါတယ္။ အခက္အခဲနဲ႔ ၾကံဳမွပဲ မိတ္ေဆြ ဟုတ္၊ မဟုတ္ သိရမွာပါ။ကိုယ္လြတ္႐ုန္းေျပးတက္သူလား၊ ကိုယ္ေဘးမွာ မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ေပးႏုိင္သူလား သိရမွာပါ။။
         မိတ္ေဆြမ်ားလညး္ ႐ွာၾကည့္ပါေနာ္..အေတြးအေခၚပညာ ႐ွင္ၾကီး ဒုိုင္အုိဂ်ီးနီးစ္ လုိ ေန႕ခင္းေၾကာင္ေတာင္ မီးအိမ္ဆြဲျပီး မိတ္ေဆြေကာင္း႐ွာ ရမဲ့ အတုိင္းပဲ..။႐ွာၾကည့္ပါ..။ အခုေခတ္မွာ ေတာ့ အ႐ူးလုိ႕ အထင္ခံရမွာ အေသအခ်ာပါပဲ...။။

႐ႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ....

  ေ၀လင္းေက်ာ္

မိတ္ေဆြမ်ားသို႕...

         ကၽြန္ေတာ္ ဒီပို႕စ္ေလးကို အလုပ္နားတဲ့ေန အ၀တ္အစားေတြ မီးပူတုိ္က္ရင္းနဲ႕..ေတြးမိေတြးရာေတြးရင္း..ေရးျဖစ္သြားတာပါ..ပို႕စ္ေတြ မတင္ျဖစ္တာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားျပီ...အလုပ္မအားတာလဲ ပါတယ္..ျပီးေတာ့..အခ်ိန္...အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္႐ွာပါးတယ္ ဗ်ာ..မိတ္ေဆြတုိ႕မွာ အခ်ိန္ေလးမ်ားပိုရင္ နဲနဲေလာက္မွ်ပါလား..တစ္မိနစ္ ဆီေလာက္ေပါ့... အားမနာတမ္းသာ ေတာင္းေနတယ္ ..မိတ္ေဆြတုိ႕လဲ..အခ်ိန္႐ွားၾကမွာပဲေနာ္.. ကၽြန္ေတာ္နားလည္ပါ တယ္..တစ္ေန႕တစ္ေန႕ အလုပ္အတြက္..စားဖုိ႕ အတြက္..အိပ္ဖို႕အတြက္..စာဖတ္ၾကဖုိ႕..ကိုယ္၀ါသနာပါတာေလးေတြ လုပ္ၾကဖုိ႕..သီခ်င္းနားေထာင္ၾကဖုိ႕. အင္တာနက္သံုးၾကဖုိ႕.. ေကာ္ဖီေသာက္ဖုိ႕..စတာေတြနဲ႕ပဲ အခ်ိန္ေတြ ကုန္ဆံုးေနၾကတယ္.. တစ္ခ်ိဳ႕ၾကေတာ့ လည္း ဘာသာေရး လုိက္စားၾကတယ္ေပါ့ေနာ္.. ဒီလုိ႕နဲ႕ပဲ ေလာကမွာ အခ်ိန္ေတြကို ကုန္ဆံုးေနၾကတယ္.. ကၽြန္ေတာ္လဲ အပါအ၀င္ေပါ့.. လူမွဳေရးအတြက္ အခ်ိန္ေတာင္ မေပးႏုိင္ခဲ့ဘူး.. ကိုယ့္အတြက္ ဆုိတာပဲၾကည့္ေနတာ..(ကၽြန္ေတာ့ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာ  :D)  အခုဆုိရင္ပိုလုိ႕ေတာင္ ဆိုးသြားျပီ..အရင္နည္းနည္း လုပ္ေပးႏုိင္တယ္..ကိုယ္တတ္ကၽြမ္းတဲ့ ပညာေလးနဲ႕..သူတပါးကိုေပါ့.. ကူညီခဲ့ပါတယ္.. အခုေတာ့ .. ဘာျဖစ္လုိ႕လဲသိလား.. ကၽြန္ေတာ့မွာ  ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရေနျပီေလ.. ဒီေလာက္ဆုိ မိတ္ေဆြမ်ားကို..အရင္လုိ အခ်ိန္မမွ်ႏုိင္ေတာ့တာကို..ခြင့္လႊတ္ႏုိင္ၾကမယ္ထင္ပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္..ေနာက္ဆုိ..စီးပြားေရး လူမွဳေရး..မိသားစုေရး..ဘာေရးညာေရးေတြနဲ႕.. မိတ္ေဆြေတြကို ပိုလုိ႕ေတာင္ အားနာရအံဳးမယ္ထင္ပါ တယ္..နားလည္ေပးၾကပါလုိ႕..တစ္လက္စတည္း..ေတာင္ပန္းခ်င္ပါတယ္... ကၽြန္ေတာ့ ကို အခ်ိန္ တစ္မိနစ္စီေလာက္..ေပးႏုိင္ၾကရင္ ..ေကာင္းမယ္ဗ်ာ..ကၽြန္ေတာ္က ေတာ္ေတာ္ မတရားတဲ႕ေကာင္ပဲလုိ႕ မထင္မိဘူးလား..မတရားဘူးဗ်..ဟုတ္တယ္.. ဘေလာ့မွာေတာ့..အမ်ားအက်ိဳး႐ြက္သယ္ပိုးက.. ဘာညာနဲ႕ လုပ္ေတာ့တလြဲ.. ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ..နားလည္ေပးၾကပါ...အခ်ိန္ကို အေကာင္းမြန္ဆံုး မွ်ေ၀သံုးစြဲၾကေစခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ..ကၽြန္ေတာ့ လုိေတာ့ မလုပ္ၾကနဲ႕ေနာ္ မတရားဘူး.. တျခားသူဆီကေတာ့ အခ်ိန္ေတာင္းတယ္..ကိုယ္ၾကေတာ့ျပန္မေပးခ်င္ဘူး..
နားလည္ေပးၾကပါ..
နားလည္ေပးၾကပါ..
ေတာင္းပန္ပါ၏။။။။။။။။။

အားလံုးကို ခင္မင္လွ်က္..
ေ၀လင္းေက်ာ္

အိမ္ေျမွာင္ေလး

အိမ္ေျမွာင္ေလး...

ဒီပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဂ်ပန္မွာ အမွန္တကယ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခုပါ။

ဂ်ပန္မွာရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးစာ အိမ္အေဟာင္းကို ျပဳျပင္ဖုိ႔ နံရံကို ခ်ိဳးဖ်က္ခဲ့တယ္။ ဂ်ပန္အိမ္ေတြမွာ သစ္သားနံရံေတြၾကား အေခါင္းေပါက္ေနရာလပ္တစ္ခုရွိတယ္
သူဟာနံရံကိုျဖိဳခ်တဲ့အခါ ညပ္ေနတဲ့ အိမ္ေျမွာင္တစ္ေကာင္ကို ျမင္ခဲ့တယ္။ အျပင္က သံတစ္ေခ်ာင္းက အဲဒီအိမ္ေျမွာင္ရဲ့ ေျခတစ္ဖက္ကုိ ေဖာက္ရိုက္ထားတာ သူေတြ႔ခဲ့တယ္။ သူဟာ အိမ္ေျမွာင္ေလးအေပၚသနားစိတ္၀င္ခဲ့တယ္ ။ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာလည္း ဒီလိုျဖစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကို သိခ်င္လို႔ သံေခ်ာင္းေလးကိုစစ္ေဆးလိုက္တဲ့အခါ သံေခ်ာင္းေလးရဲ့သက္တမ္းဟာ ပထမဆံုး အိမ္ေဆာက္တဲ့ အခ်ိန္နဲ႔တြက္ၾကည့္ရင္ ( ၁၀ ) ႏွစ္ေလာက္ရွိေနတာကို ေတြ႔ရွိခဲ့ရတယ္။
ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ......။

အိမ္ေျမ်ာင္ေလးဟာ တစ္ေနရာထဲမွာပဲ ( ၁၀ ) ႏွစ္ၾကာၾကာ အသက္ရွင္ခဲ့တယ္။ ေမွာင္ၿပီး ခြဲကန္႔ထားတဲ့နံရံမွာ ( ၁၀ ) ႏွစ္ၾကာၾကာမေရြ႕လ်ားဘဲ ရွိေနတဲ့အတြက္ သူဟာ စိတ္ထဲမွာ မျဖစ္ႏိုင္သလို ခံစားရၿပီး အံ့ၾသသင့္မႈေတြနဲ႔ တုန္လႈပ္သြားခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေျခေထာက္မွာ သံရိုက္ခံရလို႔ ေျခလွမ္းတစ္လွမ္းမွ မေရြ႕လ်ားဘဲ ( ၁၀ ) ႏွစ္ၾကာၾကာ အသက္ရွင္ေနတဲ့ ဒီအိမ္ေျမွာင္ကို သူအရမ္းအရမ္းအံ့ၾသမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔အလုပ္ကိုရပ္ၿပီး အိမ္ေျမွာင္ကေလး ဘာေတြလုပ္ၿပီး ဘယ္လိုစားခဲ့လဲဆုိတာ့ ေလ့လာၾကည့္ခဲ့တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ သူ႔စိတ္ထဲျဖစ္ေနတဲ့ ခံစားခ်က္အတြက္ အေျဖေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါေတာ့ အျခား အိမ္ေျမွာင္ေလးတစ္ေကာင္က အစာေတြကို ပါးစပ္ထဲမွာ ထည့္ၿပီး ဒုကိၡတအိမ္ေျမွာင္ေလးကို လာေကၽြးေနလို႔ပါပဲ။ အဲဒီျမင္ကြင္းကို သူျမင္ရတဲ့အခါ အသက္ရွဴမွားေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ၿပီး အ၇မ္းခံစားခဲ့ရတယ္။

( ၁၀ ) ႏွစ္ၾကာၾကာ မေမာမပန္း ၊ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မစြန္႔ဘဲ အေဖာ္ အိမ္ေျမွာင္ေလးကို ျပဳစုခဲ့တဲ့ အိမ္ေျမွာင္ေလးကို စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ မင္းလည္း မင္းရဲ့အေဖာ္ ( သူငယ္ခ်င္း ၊ မိဘ ၊ ေမာင္ႏွမ ၊ ေဆြမ်ိဳး ၊ အတူလက္တြဲလုပ္ေဆာင္ရတဲ့သူ ) ေတြအေပၚမွာ အိမ္ေျမွာင္ေလးလို ျပဳစုေပးမွာလား......။
အထူးသျဖင့္ ( ၉ ) လတုိင္တုိင္ၾကီးမားတဲ့ ၀န္ထုပ္ကို လြယ္ၿပီး မင္းကိုလူျဖစ္ေအာင္ ဒီေလာကထဲယူေဆာင္ေပးခဲ့တဲ့ မင္းရဲ့အေမကုိ ဒီလိုျပဳစုေပးမွာလား..............။

ေသးငယ္တဲ့တိရစာၦန္ေလးေတာင္မွ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ အေဖာ္ကုိ ဒီလိုျပဳစုတတ္ရင္.....အရမ္းထက္ျမက္ ကၽြမ္းက်င္ၿပီး ပါရမီေတြထူးတဲ့ လူသားေတြအေနနဲ႔ ဘာျဖစ္လို႔ မလုပ္ႏိုင္ရမွာလဲ..........။
ေက်းဇူးျပဳၿပီး မင္းခ်စ္ရတဲ့သူေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ စြန္႔ပစ္မထားပါနဲ႔။ မင္းရဲ့အကူအညီကို အမွန္တကယ္လိုလားေနတဲ့သူကို ....အလုပ္မ်ားတယ္.....လို႔မေျပာပါနဲ႔။
ႏွလံုးသားကို အသံုးျပဳၿပီး အသက္ရွင္ပါ။ ဦးေႏွာက္ကို အသံုးျပဳၿပီး အသက္ဆက္ပါ။ ဒါဆိုရင္ မင္းရဲ့ဘ၀ဟာ ေကာင္းကင္သုခ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။

အိမ္ေထာင္ေရးပံုျပင္

အိမ္ေထာင္ေရးပံုျပင္


အိမ္ေထာင္မက်မီ

“ ေမာင္ေရ . . ရာသီဥတုကသာယာလိုက္တာကြာ ဟယ္ ဟိုမွာ ၾကည့္စမ္း အဲဒါဘာေလးေတြလည္းဟင္ေမာင္ ”
“ ဇင္ေရာ္ငွက္ေလးေတြေပါ့အခ်စ္ရဲ႕ ”

အိမ္ေထာင္က် ျပီးတစ္ပတ္

“ ေယာကၤ်ားေရ . . ရာသီဥတုကသာယာလိုက္တာကြာ ဟယ္ ဟိုမွာ ၾကည့္စမ္း အဲဒါဘာေလးေတြလည္းဟင္”
“ ေအာ္ . .အဲဒါ ဇင္ေရာ္ေတြပါ မိန္းမရာ ”

အိမ္ေထာင္က်ျပီး တစ္လ
“ ဟိုဟာ ဘာေလးေတြလဲ ”
“ ငွက္ကြာ ဇင္ေရာ္ငွက္ ”

အိမ္ေထာင္က်ျပီး တစ္ႏွစ္

“ အဲဒါဘာေတြလဲ ”
“ ဇင္ေရာ္ကြာ တံုးလိုက္တာ ”

အိမ္ေထာင္က်ျပီး ဆယ္ႏွစ္

“ ဟိုဟာ ဘာလဲ ”
“ ေတာက္ လဒ . . ငွက္ကြ ငွက္ အဲဒါ လဒ မေသမခ်င္းမွတ္ထား ”

ဟီးဟီး ၾကားဖူးေနၾက ပံုျပင္ေလးကို ျပန္ေတြးမိတာေလး ေရးၾကည့္တာပါ အဲဒီလို ေပါက္ကရေတြေတြးထားတဲ့ဟာေတြအမ်ားၾကီးရွိေသးတယ္ ေနာက္ ထပ္တင္ေပးပါ့မယ္ ။ တကယ္ေတာ့ ခ်ိဳအီဖြဲ႔ႏြဲ႕တဲ့စကားလံုးေတြက လက္ေတြ႔ဘ၀မွာ သိပ္ေတာ့အသံုးမ၀င္လွဘူး ။ ဘ၀ ကိုျဖတ္သန္းၾကေတာ့မယ္ဆိုရင္ျဖင့္ အရာရာကို ေလ့လာျပီး စဥ္းစားဆင္ျခင္သံုးသပ္မိၾကဖို႔လိုပါတယ္ ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ

အေဖ့ ေမတၱာ..

             တစ္ခါတုန္းက အသက္အရြယ္ၾကီးရင့္ေနျပီျဖစ္တဲ့အဖိုးအိုတစ္ေယာက္ဟာ ပန္းျခံတစ္ခုရဲ႕ ခံုတန္းေပၚမွာ အသက္ ၂၅ ႏွစ္အရြယ္ သားတစ္ေယာက္နဲ႔အတူ ထိုင္ေနတယ္ ။ ထိုင္ခံုေလးရဲ႕ေဘးမွာ သစ္ပင္ၾကီးတစ္ပင္ရွိပါတယ္ ။ အဖိုးအိုက သစ္ပင္ေပၚမွာ ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္နားေနတာကိုေတြ႔လိုက္တယ္ ။ သူက သားျဖစ္သူကိုေမးတယ္ ။

“ အဲဒါဘာလဲ သား ” “ အဲဒါ က်ီးကန္းပါ အေဖ ”

အဖိုးအိုကထပ္ေမးျပန္တယ္ ။ “ အဲဒါဘာလဲဟင္သား ” သားျဖစ္သူကေျပာတယ္ ။ “ အေဖ့ကို ကၽြန္ေတာ္ေျပာျပီးျပီေလ အဲဒါက်ီးကန္းတစ္ေကာင္ပါဆို ” အဖိုးအိုက ထပ္ေမးျပန္တယ္ ။ “ အဲဒါဘာလဲငါ့သား ” သားျဖစ္သူက ေဒါသတၾကီးနဲ႔ေျပာလိုက္တယ္ “ အေဖက နားေလးေနတာလား ရူးေနတာမ်ား ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ေလာက္ေျဖရမလဲ အဲဒါ က်ီးကန္းပါဆို ဒါေလးေတာင္အေဖနားမလည္ဘူးလား ”

အဖိုးအိုက စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႔ ျပန္ေျပာတယ္ ။ “ ဒီမယ္ငါ့သားေရ မင္းအသက္ ၅ ႏွစ္ေလာက္အရြယ္တုန္းကေပါ့ အခု အေဖေမးတဲ့ေမးခြန္းတစ္ခုတစ္ခုကိုပဲ မင္းအေဖ့ကို ၁၇၄ ၾကိမ္ေတာင္ေမးခဲ့ဖူးတယ္ အေဖက အၾကိမ္တိုင္းအၾကိမ္တိုင္းကို သားရဲ႕ဦးေခါင္းကိုနမ္းျပီး အဲဒါ က်ီးကန္းပါလို႔ အေဖေျဖခဲ့ဖူးတယ္ အခု အေဖက သားကို ၃ ၾကိမ္ပဲေမးရပါေသးတယ္ သားဘာလု႔ေဒါသထြက္ေနရသလဲဟင္ ”

-----------------------------------------------------------------------

ဒါဟာ မိဘေတြကသားသမီးေတြအေပၚထားတဲ့ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ သားသမီးေတြက မိဘေတြအေပၚထားတဲ့ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရဲ႕မတူညီပံုကို ေဖာ္ျပထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ သင္ မိဘေတြအေပၚ မွီခိုအားထားရတဲ့အခ်ိန္တုန္းက မိဘေတြက သူတို႔တာ၀န္သူတုိ႔သိခဲ့ပါတယ္ ။ အခု သင့္မိဘေတြက သင့္အေပၚ မွီခိုအားထာရမယ့္အခ်ိန္မွာေတာ့ သင့္တာ၀န္သင္ေက်းဇူျပဳျပီး သိတတ္စမ္းပါ ။

သင့္မိဘေတြကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးပါ ။ စိတ္ရွည္ပါ ။ သည္းခံပါ ။ ဆံုးရွံုသြားေတာ့မွ ဘယ္ေတာ့မွ ေနာင္တမရပါေစနဲ႔။

သက္တန္႔ခ်ိဳ
A crow sitting on the tree အား ဘာသာျပန္သည္ ။

               ကၽြန္ေတာ့ အေဖ က်န္းမာပါေစ..

မိတ္ေဆြ႐ွာနည္း

 မိတ္ေဆြ႐ွာနည္း
       တစ္ခါတုန္းကေပါ့ ရြာေလးတစ္ရြာမွာ လူႏွစ္ေယာက္ဟာ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြအျဖစ္ေနၾကတယ္ ။ တစ္ဦးက လယ္သမားျဖစ္ျပီး ေနာက္တစ္ဦးကေတာ့ မုဆိုးတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္ ။ လယ္သမားဟာ သူေနတဲ့ အိမ္ကေလးမွာ ဘဲေတြေမြးထားတယ္ မုဆိုးကေတာ့ သူ႔ျခံ၀န္းထဲမွာ အမဲလိုက္ေခြးေတြေမြးျမဴထားခဲ့တယ္ ။

မၾကာခဏဆိုသလိုပါပဲ အမဲလိုက္ေခြးေတြဟာ လယ္သမားရဲ႕ျခံထဲကို ၀င္ေရာက္ျပီး လယ္သမားေမြးထားတဲ့ ဘဲေတြကို သတ္ျဖတ္စားေသာက္ေလ့ရွိၾကတယ္ ။ လယ္သမားက အဲဒါနဲ႔ မုဆိုးဆီသြားျပီးအမဲလိုက္ေခြးေတြကို ထိမ္းသိမ္းထားဖို႔နဲ႔ လႊတ္မထားဖို႔ အၾကိမ္ၾကိမ္ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ မုဆိုးဟာ ေနျမဲအတိုင္းေနျပီး ေခြးေတြကို ဒီအတိုင္းလႊတ္ထားခဲ့တယ္ ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ လယ္သမားဟာ လံုး၀ကိုသည္းမခံႏုိင္ေတာ့ပဲ ရြာမွာရွိတဲ့အၾကီးအကဲဆီသြားျပီး မုဆိုးရဲ႕ေခြးေတြကို အေရးယူေပးဖို႔ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္ ။

လယ္သမားရဲ႕ ေျပာၾကားခ်က္ကို ၾကားျပီးေတာ့ အသိပညာနဲ႔ျပည့္စံုတဲ့အၾကီးအကဲက ေအာက္ပါအတိုင္းေျပာတယ္ ။ “ အဲဒီမုဆိုးကို က်ဳပ္က အေရးယူေပးလို႔ရပါတယ္ ေခြးေတြကိုလည္း ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားဖို႔အမိန္႔ေပးလို႔ရပါတယ္ အဲဒီလိုလုပ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ခင္မ်ားမွာ မိတ္ေဆြေကာင္း အိမ္နီးနားခ်င္းတစ္ေယာက္ဆံုးရွံုးသြားႏုိင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ားနဲ႔အတူေနရတယ့္ အိမ္နီးနားခ်င္းကို ရန္သူျဖစ္ေစခ်င္သလား မိတ္ေဆြျဖစ္ေစခ်င္ပါသလား ”

လယ္သမားက တခ်က္စဥ္းစားလိုက္ျပီး “ မိတ္ေဆြပဲျဖစ္ ေစခ်င္ပါတယ္ ” ေျဖလိုက္တယ္ ။ အဲဒီအခါ အၾကီးအကဲက ဆက္ေျပာတယ္ ။ “ ေကာင္းပါျပီဒါဆို က်ဳပ္အၾကံတစ္ခုေပးပါ့မယ္ ဘဲေတြ မဆံုးရွံုးေစရလို မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္တိုးလာပါလိမ့္မယ္ ”

လယ္သမားက အၾကီးအကဲေျပာတဲ့အတိုင္းအိမ္ကိုျပန္သြားတယ္။ ျပီးေတာ့ အိမ္မွာေမြးထားတဲ့ဘဲေတြထဲက အလွဆံုးဘဲ ေလးေကာင္ကို ေရြးျပီး မုဆိုးရဲ႕သားေလးေယာက္ကိုလက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးလိုက္တယ္ ။ လက္ေဆာင္ဘဲေလးေတြနဲ႔ ေန႔တိုင္းေပ်ာ္ရႊင္စြာကစားေနတဲ့သားေလးေယာက္ကို ေတြ႔တဲ့အခါ မုဆိုးဟာေန႔တိုင္း ၀မ္းသာၾကည္ႏူးေနရတယ္ ။ ျပီးေတာ့ သားေလးေတြလက္ေဆာင္ရထားတဲ့ဘဲေတြကို ကိုက္စားမွာစိုးလို႔ အမဲလိုက္ေခြးေတြကို ေသခ်ာ ေလွာင္ထားလိုက္ပါေတာ့တယ္ ။ လယ္သမားကိုလည္း ေက်းဇူးေတြတင္ျပီး အမဲလိုက္လို႔ျပန္လာတဲ့အခါ အသားေတြကို ေ၀ငွေပးတတ္လာပါတယ္ ။ လယ္သမားကလည္း ျခံထြက္သီးႏွံေတြနဲ႔ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြ ဘဲဥေတြကို လက္ေဆာင္အျဖစ္မုဆိုးကို ေပးခဲ့တယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔သူတို႔ႏွစ္ဦးဟာ အိမ္နီးခ်င္းေကာင္းေတြျဖစ္လာၾကပါတယ္ ။

----------------------------------------------------------

တခါတေလ ေလာကၾကီးမွာ ကိုယ္လိုခ်င္တာတစ္ခုတည္းၾကည့္ေနလို႔မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး ။ သူတပါးကို ဘယ္လိုျဖည့္ဆည္းေပးလိုက္ရင္ မိတ္ေဆြျဖစ္သြားမလဲဆိုတဲ့အခ်က္ကလည္း အေရးၾကီးလွပါတယ္ ။ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ေလးက အေရးအၾကီးဆံုးပါပဲ ။ မိတ္ေဆြစစ္မိတ္ေဆြမွန္ကိုလိုခ်င္ရင္ကိုယ့္လိုအင္ဆႏၵတစ္ခုတည္း ၊ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာတစ္ခုတည္းကိုပဲဦးစားမေပးပါနဲ႔ ။ တစ္ကိုယ္ေကာင္းမဆန္ပါနဲ႔ ။ သူ႔ဖက္ကိုလည္းစာနာျပီး ဦးစားေပးတတ္မွသာ ရန္သူဘ၀ကေန မိတ္ေဆြျဖစ္သြားႏုိင္တာပါ ။

သင္ေရာ . . ရန္သူလိုခ်င္တာလား မိတ္ေဆြလိုခ်င္တာလား ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ
The farmer and the hunter အားဘာသာျပန္သည္ ။