ညီမေလးသို႕..(ထိက႐ံုးစိတ္)

ညီမေလးသို႕..(ထိက႐ံုးစိတ္)



             ညီမေလးေရ..ကိုၾကီးတုိ႕ေမာင္ႏွမေတြ ေအးေအးေဆးေဆး မေတြ႕ျဖစ္ၾကတာ ႏွစ္ေတြေတာင္ အေတာ္ၾကာသြားျပီေနာ္...ညီမေလး ေနရာေကာင္းရဲ႕လား...ကိုယ့္ကိုကိုယ္ လည္းဂ႐ုစုိက္ဦးေနာ္..
 တကယ္ေတာ့ တို႕ဟာ လူသားေတြၾကားမွာေနထုိင္ၾကတဲ့..လူသားေတြပဲျဖစ္တယ္။လူဆုိတာ ..သိပ္ေၾကာက္စရာေကာင္းၾကတယ္..။.ညီမေလးေရာ..ေတြးမိရဲ႕လား..လူေတြအေၾကာင္းကိုေလ့လာပါ၊မေ၀ဖန္နဲ႕။
သံုးသပ္ျခင္းမ်ိဳးပဲလုပ္ေစခ်င္တယ္...မိမိကိုယ္ကိုပဲ ေ၀ဖန္ျပီး သိေအာင္ၾကိဳးစား...အရာအားလံုးကို သည္းခံျပီး..ေမတၱာထားတတ္ေအာင္သင္ယူေနာ္..ဘယ္အရာကိုမွ..အျပစ္မ႐ွာမိေစနဲ႕..ကိုယ့္ရဲ႕ အျပစ္ကိုပဲ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ပါ..။
       
                 ညီမေလးေရ....သည္းခံျခင္းႏွင့္ပတ္သက္လုိ႕..ကိုၾကီး ဥပမာေလးတစ္ခုေျပာျပမယ္ေနာ္...
ထိက႐ံုးပင္ေလးေတြကို ညီမေလးသိတယ္မလား..ကိုၾကီးတုိ႕ ငယ္ငယ္က အိမ္ျခံ၀န္းထဲမွာ..အလုအယက္ ကစားခဲ့ၾကတဲ့ အပင္ေလးေတြေလ...တခါတခါ အားပါျပီး အပင္ေလးေတြကို အတင္းဆုတ္ကိုင္မိလုိ႕..ဆူး အစူးခံရတာေတြေရာမွတ္မိေသးလား..ကိုၾကီးကေတာ့..မွတ္မိေနတုန္းပဲ.. ကေလးဘ၀က ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္.ညီမေလးရယ္.အပူအပင္ေတြလည္း မ႐ွိခဲ့ၾကဘူးေလ...ထားလုိက္ပါ အတိတ္မွာ က်န္ခဲ့ျပီေလ..
       

ဘ၀ရဲ႕ပဲ့တင္သံ

ဘ၀ရဲ႕ပဲ့တင္သံ




တစ္ခါတုန္းက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဟာ သူ႔မိခင္ကို ေဒါသထြက္ျပီး အက်ယ္ၾကီးေအာ္လိုက္တယ္ “ ကၽြန္ေတာ္ အေမ့ ကို မုန္းတယ္ . . ကၽြန္ေတာ္အေမ့ကိုမုန္းတယ္ ” အဲဒီလို ေအာ္ျပီးတဲ့အခါ သူ႔ကို ရိုက္မွာစိုး လို႔ ေကာင္ေလးဟာ ေၾကာက္လန္႔တၾကား နဲ႔ အိမ္အျပင္ကို ထြက္ေျပးခဲ့တယ္ ။

ေျပးရင္းေျပးရင္းနဲ႔ သူတို႔အိမ္ နဲ႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းက ခ်ိဳင့္၀ွမ္းတစ္ခုကို ေရာက္သြားခဲ့တယ္ ။ အဲဒီမွာလည္း သူဟာ မေက်နပ္ခ်က္နဲ႔ ထပ္ေအာ္ျပန္တယ္ ။ “ ကၽြန္ေတာ္အေမ့ကို မုန္းတယ္ . . .ကၽြန္ေတာ္အေမ့ကိုမုန္းတယ္ ” ေအာ္ေအာ္ျပီးျပီး ခ်င္း သူ ေအာ္လိုက္တဲ့အသံကို အံ့ၾသဖြယ္ရာသူျပန္ၾကားလိုက္ရတယ္ ။ “ ကၽြန္ေတာ္အေမ့ကို မုန္းတယ္ . . .ကၽြန္ေတာ္အေမ့ကိုမုန္းတယ္ ”

ဒါဟာ ေကာင္ေလးရဲ႕ဘ၀မွာ ပထမဆံုးအေနနဲ႔ ကိုယ့္အသံကိုယ္ျပန္ၾကားလိုက္ရျခင္းလည္းျဖစ္တယ္ ။ သူ အရမ္းကိုေၾကာက္လန္႔သြားျပီး သူ႔အေမဆီ ျပန္ေျပးလာခဲ့တယ္ ။ ျပီးေတာ့ သူ႔အေမကို အေမ တေကာေျပာျပ လိုက္တယ္ ။ “ အေမ ဟို ခ်ိဳင့္၀ွမ္းထဲမွာ ဘယ္လို လူဆိုးလည္းမသိဘူး . . ဘယ္သူမွမရွိပဲ ကၽြန္ေတာ္ၾကား လိုက္ရတယ္ . . ကၽြန္ေတာ့္အသံနဲ႔လည္းဆင္တယ္. . ကၽြန္ေတာ္အေမ့ကို မုန္းတယ္ . . .ကၽြန္ေတာ္အေမ့ ကိုမုန္းတယ္ . . ဆိုျပီး ေၾကာက္လိုက္တာ အေမ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကာကြယ္ေပးပါ ”

သူဆင္းရဲႏွင့္အ၀တ္အစားပံုၿပင္

သူဆင္းရဲႏွင့္အ၀တ္အစားပံုၿပင္



တစ္ခါတုန္းက ဆင္းရဲသားတစ္ဦးဟာ အ၀တ္အစား အႏြမ္းေလးေတြ၀တ္ၿပီး ဂုဏ္ၿပဳညစာစားပြဲကို တက္ေရာက္ဖို႔ နန္းေတာ္ၾကီးဆီလာခဲ့တယ္ ။ ယဥ္ေက်းမႈအရ သူ႔ကို လက္ခံထားလိုက္ေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ ေဟာင္းႏြမ္းစုတ္ၿပတ္လွတဲ့ အ၀တ္အစားေၾကာင့္ သူ႔ကို ဂုဏ္ၿပဳညစာစားပြဲဟိုး အစြန္ဆံုးေနရာမွာ ေနရာခ်ထားခဲ့ၾကတယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ညစာ စားပြဲအတြက္ ပန္းကန္ေတြ ေရာက္လာခဲ့တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ အတြက္ေတာ့ ဘာအစားအစာမွ ပါမ လာခဲ့ပါဘူး ။

ဒါေၾကာင့္ သူဟာ ညစာစားပြဲက ထြက္ခြာလာခဲ့တယ္ ။ နာရီမ်ားစြာၾကာၿပီးတဲ့အခါ အဖိုးတန္ေက်ာက္ မ်က္ရတ နာေတြ စီၿခယ္ထားတဲ့ ၀တ္ရံုၾကီးကို ဆင္ၿမန္းလို႔ သူဟာ ညစာစားပြဲကိုၿပန္လာခဲ့တယ္ ။ အဲဒီ၀တ္ရံုကို ခ်မ္းသာ တဲ့သူ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီကေန သူဌားယူလာခဲ့ၿခင္းၿဖစ္တယ္ ။ သူအ၀င္အ၀ကိုေရာက္ေရာက္ၿခင္းပဲ လူေတြ က သူ႔ကိုပ်ာပ်ာသလဲ ၾကိဳဆိုၾကၿပီးညစာစားပြဲရဲ႕ ထိပ္ဆံုးမွာ ေနရာခ်ထားေပးၾကတယ္ ။ သူထိုင္ေနတဲ့ စားပြဲထိပ္မွာပဲ စားစရာေတြ အလွ်ံပယ္ေအာင္ လာခ်ေပးၾကတယ္ ။

အသက္ရွိေနစဥ္မွာ အေမ့ကိုေထြးေပြ႕ဖို႔မေမ့ပါနဲ႔

အသက္ရွိေနစဥ္မွာ အေမ့ကိုေထြးေပြ႕ဖို႔မေမ့ပါနဲ႔



လူတစ္ေယာက္ဟာကားေမာင္းလာရင္း စတိုးဆိုင္တစ္ခုမွာ ႏွင္းဆီပန္းစီးေတြ ပို႔ေပးဖို႔အတြက္ ေအာ္ဒါမွာဖို႔ ရပ္လုိက္တယ္ ။ ဟိုး မိုင္ေပါင္း ၂၀၀ ေက်ာ္ေ၀းတဲ့အရပ္မွာ ေနတဲ့ သူ႔မိခင္ဆီ ပန္းစည္းပို႔ေပး ဖို႕အ တြက္ ေအာ္ဒါမွာမလို႔ ၿဖစ္ပါတယ္ ။

သူ႔ကားဆီကို ၿပန္ေရာက္တဲ့အခါ ကားနားမွာ ငိုၿပီးရပ္ေနတဲ့ မိန္းကေလးငယ္ေလးတစ္ဦးကိုေတြ႔လိုက္ရတယ္ ။ သူက မိန္းကေလးကိုေမးလိုက္တယ္ ။ ဘာၿဖစ္လို႔ငိုေနရတာလဲလို႔ေပါ့ ။ ေကာင္မေလးကၿပန္ေၿပာတယ္ ။ “ သမီး အေမအတြက္ သမီးႏွင္းဆီတစ္ပြင့္ ၀ယ္ခ်င္လို႔ပါ ဒါေပမယ့္ သမီးမွာ ေငြ ငါးဆယ္ပဲရွိ ပါတယ္ ႏွင္း ဆီတစ္ ပြင့္ကို ေငြႏွစ္ရာက်ပါတယ္ ”

အဲဒီလူက ၿပံဳးလိုက္ၿပီးေၿပာတယ္ “ လာလာ ဦးဦးနဲ႔လိုက္ခဲ့ ဦးဦးသမီးအတြက္ ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္၀ယ္ေပးမယ္ေနာ္ ”

သဲၿပင္ေပၚမွာေရးတဲ့စာနဲ႔ေက်ာက္တံုးေပၚမွာေရးတဲ့စာ

သဲၿပင္ေပၚမွာေရးတဲ့စာနဲ႔ေက်ာက္တံုးေပၚမွာေရးတဲ့စာ



တခါတုန္းက သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ဦးဟာ သဲကႏၱာရ တစ္ခုထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္လာၾကတယ္ ။ လမ္းခရီးတစ္ေနရာ အေရာက္ မွာ သူတို႔ စကားမ်ားၾကၿပီး သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေနာက္တစ္ေယာက္ရဲ႕မ်က္ႏွာကို လက္နဲ႔ရိုက္ လိုက္ တယ္ ။ အရိုက္ခံရတဲ့ ေကာင္ေလးက နာသြားၿပီး ဘာမွ ၿပန္မေၿပာပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ သူဟာ သဲၿပင္ေပၚ မွာ ေအာက္ပါအတိုင္းစာေရးခဲ့တယ္ ။

“ ဒီေန႔ ငါ့အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းက ငါ့မ်က္ႏွာကိုရိုက္တယ္ ”

ဒီလိုနဲ႔သူတို႔ႏွစ္ဦးဟာ အိုေအစစ္ ကိုေရာက္တဲ့အထိ လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့ၾကတယ္ ။ အဲဒီေနရာမွာ သူတို႔ ေရ ခ်ိဳးေရကူးၾကဖို႔ ဆံုးၿဖတ္လိုက္ၾကတယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔ မ်က္ႏွာအရိုက္ခံရတဲ့ ေကာင္ေလးဟာ ေရခ်ိဳးေနတုန္း အိုေအစစ္ ထဲမွာ ႏြံထဲ ဆင္းမိၿပီး ႏြံထဲကိုတၿဖည္းၿဖည္းနစ္ၿမဳပ္သြားခဲ့တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းက သူ႔ကို အခ်ိန္မွီ ကယ္တင္လုိက္ပါတယ္ ။ ႏြံနစ္တဲ့ ေနရာအနီးမွာ သူသတိၿပန္ရလာတဲ့အခါ သူ ေက်ာက္ တံုးတစ္ တံုးေပၚ မွာေအာက္ပါအတိုင္းစာေရးခဲ့တယ္ ။

“ ဒီေန႔ ငါ့အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းက ငါ့အသက္ကိုကယ္ခဲ့တယ္ ”

ဒီေတာ့ သူ႔အသက္ကို ကယ္ခဲ့တဲ့သူငယ္ခ်င္းက ေမးတယ္ ။

လူဆိုးလူေကာင္းေတြေနတဲ့ရြာ

လူဆိုးလူေကာင္းေတြေနတဲ့ရြာ



တစ္ခါတုန္းက ပညာရွိအဖိုးအိုတစ္ဦးရွိတယ္ ။ အဲဒီအဖိုးအိုဟာ ရြာအျပင္မွာ တဲကေလးထိုးျပီး တရားဘာ၀နာပြား မ်ားရင္းတစ္ေယာက္တည္းေနထိုင္ခဲ့တယ္ ။ တစ္ေန႔ေတာ့ ခရီးသြားတစ္ဦးက ေရာက္လာခဲ့ျပီး အဖိုးအို ကို ေမးတယ္ ။

“ ဒီရြာေလးမွာ ဘယ္လို လူမ်ိဳးေတြေနၾကပါသလဲ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က လက္ရွိေနတဲ့ေနရာ ကေန ပိုေကာင္းတဲ့ေနရာကို ရွာေဖြေနတဲ့သူမို႔လို႔ပါ ” ပညာရွိအဖိုးအိုက ခရီးသြားကိုျပန္ေမးတယ္ ။

“ သင္အခုေျပာင္းေရြ႕လာတဲ့ရြာကေလးမွာေရာ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးေတြေနထိုင္ၾကသလဲ ” ခရီးသြားကေျဖတယ္ ။ “ သူတို႔က လိမ္ညာတယ္ ေကာက္က်စ္တယ္ ၾကမ္းတမ္းၾကတယ္ အဖိုးရဲ႕ ” အဲဒီအခါ အဖိုးအိုကေျပာတယ္ ။

“ သင္ေျပာသလို လူအမ်ိဳးအစားေတြပဲ ဒီရြာေလးမွာေနၾကပါတယ္ ”

ေပါ့ပါးတဲ့ငွက္ေမြးေလးေတြ

ေပါ့ပါးတဲ့ငွက္ေမြးေလးေတြ




တစ္ခါတုန္းက လယ္သမားတစ္ေယာက္ဟာ သူ႔အိမ္နီးခ်င္းျဖစ္သူကို ေစာ္ကားေမာ္ကားေျပာဆိုခဲ့တယ္ ။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာလာတဲ့အခါ သူဟာ သူ႔အမွားကို ျမင္ျပီးနားလည္လာခဲ့တယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ သူဟာ တရားေဟာ ဆရာဆီသြားျပီး သူ႔အပစ္ေတြကို ဘယ္လို ေခ်ဖ်က္ရမလဲလို႔ေမးခဲ့တယ္ ။ တရားေဟာဆရာက သူ႔ကို ငွက္ေမႊးေတြေတြထည့္ထားတဲ့အိတ္ကို ယူေစျပီးလယ္ကြင္းျပင္မွာ ငွက္ေမႊြးေတြပစ္ခ်ဖို႔ေျပာတယ္ ။

လယ္သမားက တရားေဟာဆရာေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္း ငွက္ေမႊးေတြကို လိုက္စုျပီး အိတ္တစ္အိတ္ နဲ႔ထည့္ျပီးလယ္ ကြင္းျပင္အလယ္ေရာက္တဲ့အခါ ငွက္ေမြႊးေတြကို ပစ္ခ်လိုက္တယ္ ။ ျပီးေတာ့ တရားေဟာဆရာ ဆီျပန္လာခဲ့ တယ္ ။ ဆရားေဟာဆရာက ဆက္ေျပာတယ္ ။ “ အဲဒီငွက္ေမႊးေတြကို ျပန္စုျပီး အိတ္ထဲျပန္ထည့္လို႔ ယူလာခဲ့ပါ ” လယ္သမားလည္း တရားေဟာဆရာေျပာတဲ့အတုိင္း လယ္ကြင္းျပင္ထဲျပန္သြားျပီး ငွက္ေမႊးေတြကို လိုက္စုျပီးထည့္ခဲ့တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သူ မလုပ္ႏုိင္ခဲ့ေတာ့ဘူး ။ ငွက္ေမႊးေတြဟာ ေလတိုက္လို႔ အေ၀းကို လြင့္သြားၾကပါျပီ ။ သူဟာ အိတ္ဗလာနဲ႔႔ တရားေဟာဆရာဆီျပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္ ။

တရားေဟာဆရာကေျပာတယ္ ။

“ အခုျဖစ္တဲ့အျဖစ္အပ်က္ဟာ သင္ေျပာခဲ့တဲ့စကားေတြနဲ႔ အတူတူပါပဲ သင္ဟာ စကားလံုးေတြကို လြယ္လြယ္ကူ ကူ လႊတ္ခ်ျပီးေျပာဆိုခဲ့ေပမယ့္ အဲဒီစကားလံုးေတြကို သင္ျပန္ျပီး အဖတ္ဆယ္လို႔မရေတာ့ဘူး ။ ဒါ့ေၾကာင့္ စကားလံုးေတြကို သံုးဖို႔ ေရြးခ်ယ္တဲ့ ေနရာမွာ အထူးဂရုျပဳဖို႔လိုပါတယ္ ” လယ္သမားလည္း တရားေဟာဆရာရဲ႕ သင္ၾကားမႈကို နားလည္သေဘာေပါက္ သြားခဲ့တယ္ ။

------------------------------------------

လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ စကားေျပာတဲ့အခါ ေရွ႕ေနာက္မစဥ္းစားပဲ ငွက္ေမႊးေတာင္ေလးေတြ အိတ္ထဲ ကေနပစ္ ခ်သလို လက္လြတ္စပယ္ေျပာဆိုတတ္ၾကတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီစကားလံုးေတြကို ကၽြန္ေတာ္ တို႔ ျပန္သိမ္းဆည္းလို႔မရေတာ့ဘူး ။ ျပန္ႏွုတ္ယူလို႔မရေတာ့ဘူး ။ ကိုယ္ေျပာလိုက္တဲ့စကားေၾကာင့္ တပါးသူရဲ႕ ထိခိုက္နစ္နာမႈကို ဘယ္လိုအရာနဲ႔မွ ျပန္ကုသလို႔မရႏုိင္ဘူး ။ စကားလံုးေတြဆိုတာ ေပါ့ပါးတဲ့ ငွက္ေမႊးေတာင္ေလးေတြ နဲ႔တူပါတယ္ ။ ေျပာရတာ လြယ္သေလာက္ ျပန္လည္သိမ္းဆည္းဖို႔အရမ္းခက္တယ္ ။

စကားေျပာဆိုတဲ့အခါ တပါးသူအေပၚ ထိခိုက္သြားမလားဆိုျပီး အရင္စဥ္းစားဖို႔လိုသလို ေပါ့ေပါ့ဆဆ မေျပာမိဖို႔လည္းအေရးၾကီးတယ္ ။ ဘာရယ္မဟုတ္ဘူးေျပာလိုက္တဲ့စကားတစ္ခြန္း ၊ ဘာရယ္မဟုတ္ ဘူး ျပဳမူ လိုက္တဲ့ အျပဳအမူတစ္ခုက လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ကို ပ်က္ဆီးေစႏုိင္ပါတယ္ ။ “ ၾကမ္းေပါက္ကေန လူကၽြံရင္ႏွုတ္ လို႔ရႏုိင္ေပမယ့္ စကားကၽြံရင္ေတာ့ႏွုတ္လို႔မရဘူး ” ဆိုတဲ့ အသိေလးကို ရင္၀ယ္ပိုက္ ထားၾကဖို႔လိုပါတယ္ ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ
SPOKEN WORDS CAN'T BE RETRIEVED အားခံစားဘာသာျပန္သည္ ။

ငါးဖမ္းသမားႏွင့္ သူေဌးၾကီး

ငါးဖမ္းသမားႏွင့္ သူေဌးၾကီး



တစ္ခါတုန္းက ငါးဖမ္းသမားတစ္ဦးဟာ ပင္လယ္ကမ္းေၿခတစ္ခုရဲ႕ အရိပ္အာ၀ါသေကာင္း တဲ့သစ္တစ္ ပင္ေအာက္ မွာ လွဲေနရင္း ေဆးလိပ္ဖြာလို႔ ေနတယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔အနားကို လုပ္ငန္းရွင္သူေဌးၾကီး တစ္ ဦးေရာက္ လာၿပီး ဘာေၾကာင့္အလုပ္မလုပ္ပဲနဲ႔ ေဆးလိပ္ထိုင္ေသာက္ေနသလဲလို႔ေမးပါတယ္ ။ အဲဒီေတာ့ ငါးဖမ္း သမားက ဒီေန႔အတြက္ လံုေလာက္တဲ့ငါးဖမ္းမိၿပီၿဖစ္တဲ့အတြက္ အနားယူေနေၾကာင္း ၿပန္ေၿပာတယ္ ။

သူေဌးၾကီးဟာ ငါးဖမ္းသမားအေပၚ အားမလိုအားမရၿဖစ္ၿပီး ေဒါသလည္းထြက္သြားခဲ့တယ္ ။

“ ဘာေၾကာင့္ေနာက္ထပ္ငါးေတြမဖမ္းပဲနဲ႔ အရိပ္ထဲမွာ သင့္အခ်ိန္ေတြကို ကုန္ဆံုးေစရတာလဲ ”
“ ကၽြန္ေတာ္ငါးေတြထပ္ဖမ္းၿပီးဘာလုပ္ရမွာလဲခင္ဗ် ”
“ ဟ .. မင္းငါးေတြထပ္ဖမ္းၿပီးထပ္ေရာင္းမယ္ဆိုရင္ေငြေတြပိုရလာမယ္ေလ အဲဒီအခါ မင္း ငါး ဖမ္းေလွေကာင္းေကာင္း တစ္စီး၀ယ္ႏိုင္တာေပါ့ ”
“ ငါးဖမ္းေလွ၀ယ္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ ”
“ ဒီထက္ပို ေ၀းတဲ့ေနရာေတြသြားၿပီး ဒီထက္ပိုၾကီးတဲ့ငါေတြဖမ္းရမွာေပါ့ အဲဒီအခါေငြေတြဒီထက္ပိုရလာမွာေပါ့ ”
“ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ ”
“ ေငြေတြထပ္ရလာတဲ့အ ခါ မင္း ေလွေတြအမ်ားၾကီးထပ္၀ယ္ရမွာေပါ့ ၿပီးေတာ့ ငါးဖမ္းလုပ္ သားေတြေခၚ ယူရမယ္ ဒီထက္ေငြေတြပိုရလာေအာင္ေပါ့ကြ ”
“ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ ”
“ အဲဒီအခါ မင္းငါ့လို လုပ္ငန္းရွင္သူေဌးၾကီးၿဖစ္လာမွာေပါ့ ”
“ သူေဌးၾကီးၿဖစ္လာေတာ့ကၽြန္ေတာ္ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ ”
“ ဟ .. အဲဒီအခါ မင္း ဘ၀ကို ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ေအးေဆးေနလို႔ရၿပီေပါ့ ”
“ အခုေရာ ... ကၽြန္ေတာ္ဘာလုပ္ေနတယ္လို႔ ထင္ပါသလဲ သူေဌးမင္းခင္ဗ်ား ”

###############################

              ဘ၀မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းဖို႔အတြက္ နက္ၿဖန္ဆိုတဲ့ ေနာက္တစ္ေန႔အထိ ေစာင့္စရာမလိုပါဘူး ။ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်င္ ယံုသက္သက္သာဆိုရင္ေတာ့ သင္ ခ်မ္းသာဖို႔မလိုအပ္သလို စြမ္းအားၾကီးဖို႔လည္းမလိုအပ္ဘူး ။

ဘ၀ ဆို ယခု အခ်ိန္ေလးပဲေလ --- သင္ အၿပည့္အ၀ ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ပါတယ္ ။

လူတခ်ိဳ႕ကေၿပာတယ္ “ ငါ့ရဲ႕စည္းစိမ္ခ်မ္းသာေတြက ငါရဲ႕ တကယ့္ပိုင္ဆိုင္မႈေတြမဟုတ္ဘူး ဒါေပမယ့္ ငါ့လိုအင္ ဆႏၵေတြရဲ႕ အနည္းငယ္မွ်သာ ၿဖစ္တယ္ ” တဲ့ ။

ဘ၀ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတာ သင္နဲ႔အေ၀းၾကီးမွာ ရွိေနတာမဟုတ္ပါဘူး ။

“ သင့္ရဲ႕ ယခုအခ်ိန္ ေလးပါပဲ ”

သက္တန္႔ခ်ိဳ
March 5-2012

Stephen ေရးသားေသာ Enjoy your life at every moment အား ဘာသာၿပန္ခံစားသည္ ။

အျပင္ပန္းကို ၾကည့္ျပီး လူတစ္ေယာက္ကို အကဲမျဖတ္ပါနဲ႔

အျပင္ပန္းကို ၾကည့္ျပီး လူတစ္ေယာက္ကို အကဲမျဖတ္ပါနဲ႔



သီးစံုေရခဲမုန္႔ေတြ ေစ်းက်ေနတဲ့ ရက္ေတြတုန္းကေပါ့ ။ အသက္ ဆယ္ႏွစ္အ ရြယ္ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္က ေဟာ္တယ္တစ္ခုရဲ႕ ေကာ္ဖီဆိုင္ထဲ ၀င္လာျပီး စားပြဲတစ္ခုမွာ ထိုင္လိုက္တယ္ ။ စားပြဲထိုးအမ်ိဳးသမီးက ေကာင္ေလးေရွ႕မွာ ေရတစ္ခြက္လာခ်ေပးတယ္ ။

“ သီးစံုေရခဲမုန္႔တစ္ခြက္ဘယ္ေလာက္လဲဟင္ ”
“ ငါးဆယ္က်ပ္ ” စားပြဲထိုးအမ်ိဳးသမီးက ျပန္ေျဖတယ္ ။

ေကာင္ေလးက သူ႔အိပ္ထဲကို လက္ႏွိုက္ျပီး ပိုက္ဆံကို ေရတြက္ၾကည့္တယ္ ။

“ ရိုးရို ေရခဲမုန္႔တစ္ခြက္ကေရာ ဘယ္ေလာက္က်လဲဟင္ ” ေကာင္ေလးက ထပ္ေမးတယ္ ။ လူအခ်ိဳ႕ကလည္း စားပြဲ ေတြမွာ စားစရာလာခ်ေပးဖို႔ေမွ်ာ္ေနတဲ့အတြက္ စားပြဲထိုးအမ်ိဳးသမီးက စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူး ။

“ သံုးဆယ့္ငါးက်ပ္ ” လို႔ ခပ္မာမာ တံုးတိတိျပန္ေျပာလိုက္တယ္ ။

ေကာင္ေလးက ပိုက္ဆံေတြကို ထပ္မံေရတြက္လိုက္ျပီး ေျပာတယ္ ။ “ ကၽြန္ေတာ့္ကို ရိုးရိုးေရခဲမုန္႔တစ္ခြက္ေပးပါ ”

စားပြဲထိုးအမ်ိဳးသမီးက ေရခဲမုန္႔လာခ်ေပးတယ္ ။ က်သင့္ေငြစာရြက္ကို စားပြဲေပၚတင္ျပီး ထြက္သြားတယ္ ။ ေကာင္ေလးက ေရခဲမုန္႔စားျပီးတဲ့အခါ ေငြရွင္းေကာင္တာမွာ ေငြရွင္းျပီးထြက္ခြာသြားတယ္ ။

စားပြဲထိုးအမ်ိဳးသမီးဟာ ျပန္လာျပီး စားပြဲခံုကို သုတ္ခဲ့တယ္ ။ အဲဒီအခါ ျမင္လိုက္ရတဲ့အရာေၾကာင့္ အရမ္းကို အံ့ၾသသြား ခဲ့ရတယ္ ။

ကို္ယ္ဖန္တီးမယ့္အိမ္ကေလးေတြ

ကို္ယ္ဖန္တီးမယ့္အိမ္ကေလးေတြ



          တစ္ခါတုန္းကေပါ့ -- အသက္အရြယ္ၾကီးရင့္လာျပီျဖစ္တဲ့ လက္သမားဆရာၾကီးတစ္ေယာက္ဟာ အသက္အရြယ္ အရေသာ္လည္းေကာင္း ေအးေအးလူလူေနခ်င္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္လည္းေကာင္း အနားယူခ်င္ေနခဲ့တယ္ ။ လက္သမားဆရာက သူ႔နဲ႔စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ထားတဲ့အလုပ္ရွင္ကိုသူ႔ရဲ႕ အၾကံကိုေျပာျပတယ္ ။ အိမ္ေဆာက္တဲ့လုပ္ငန္း ကေန အနားယူခ်င္ျပီး သူ႔ဇနီးနဲ႔ သူ႔မိသားစု ေတြနဲ႔အ တူတူ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႔တဲ့ဘ ၀မွာ ေနထိုင္ သြား လိုေၾကာင္းေပါ့ ။ ဒါေပမယ့္ လက္သမားဆရာၾကီးက သူ႔အလုပ္ရွင္ကို စာခ်ဳပ္အရေရာ အေၾကြးေတြ က်န္ေနေသး တယ္ ဒါေပမယ့္ သူ အမွန္တကယ္ကို အနားယူခ်င္ေနခဲ့တယ္ ။

အလုပ္ရွင္က ဒီလို ေတာ္တဲ့လက္သမားဆရာၾကီးဆီက အနားယူမယ္ဆိုတဲ့စကားၾကားရတဲ့အခါ စိတ္ မေကာင္းျဖစ္ သြားတယ္ ။ ျပီးေတာ့ လက္သမားဆရာကိုေျပာတယ္ ။ “ လူမႈေရးအရျဖစ္ေစ ကၽြန္ေတာ့္ကို အိမ္တစ္ လံုးေလာက္ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ေဆာက္ေပးႏိုင္မလား ” လက္သမားဆရာၾကီးက “ ေကာင္းပါျပီ ” လို႔ေျပာလိုက္တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ တကယ္ ေနာက္ဆံုးအိမ္ကိုေဆာက္တဲ့အခါ လက္သမားဆရာၾကီးဟာ

ဘ၀ရဲ႕ပဲ့တင္သံ

ဘ၀ရဲ႕ပဲ့တင္သံ



       ဖခင္တစ္ေယာက္နဲ႔႕သားျဖစ္သူေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဟာ ေတာင္တစ္လံုးအေပၚမွာ အတူလမ္းေလွ်ာက္ လာၾက တယ္ ။ ရုတ္တရက္ပဲ ေကာင္ေလး ေခ်ာ္လဲသြားျပီး နာက်င္လြန္းလို႔ညည္းလိုက္တယ္ ။ “ အ....အ............”

ေကာင္ေလး ကအံ့ၾသသြားတယ္ ။ သူ႔အသံကို ထပ္ခါထပ္ခါသူျပန္ၾကားလိုက္ရတယ္ ။ ေတာင္နံရံတ၀ႈိက္ကေနျပီး “ အ...အ..............” ဆိုတဲ့အသံပါပဲ ။

စပ္စုလိုစိတ္နဲ႔ေကာင္ေလးက ေအာ္လိုက္တယ္ ။ “ မင္းဘယ္သူလဲ ”
ေကာင္ေလးအေျဖျပန္ၾကားလိုက္ရတယ္ ။ “ မင္းဘယ္သူလဲ ”
ေကာင္ေလးက ေတာင္ကိုၾကည့္ျပီး ထပ္ေအာ္ေျပာတယ္ ။ “ ငါမင္းကိုေျပာေနတယ္ေနာ္ ”
ေကာင္ေလးအေျဖျပန္ၾကားလိုက္ရတယ္ ။ “ ငါမင္းကိုေျပာေနတယ္ေနာ္ ”
ေကာင္ေလးက ေဒါသထြက္သြားျပီး ထပ္ေျပာတယ္ ။ “ ငေၾကာက္ !! ”
အဲဒီအခါ အေျဖကိုျပန္ၾကားရျပန္တယ္ ။ “ “ ငေၾကာက္ !! ”

ေကာင္ေလးက သူ႔အေဖကို ၾကည့္ျပီးေမးလိုက္တယ္ ။ “ အဲဒါဘာျဖစ္တာလဲဟင္ ”
သူ႔အေဖကျပံဳးလိုက္ျပီး ေျပာတယ္ ။ “ ငါ့သား နားေထာင္ေနာ္ ”

ဖခင္ျဖစ္သူက ေအာ္ေျပာလိုက္တယ္ ။ “ မင္းဟာ ခ်န္ပီယံပဲ ”
ေတာင္နံရံေတြက ျပန္ေျဖတယ္ ။ “ မင္းဟာ ခ်န္ပီယံပဲ ”

ေကာင္ေလးအံ့အားသင့္သြားတယ္ ။ ဒါေပမယ့္နားမလည္ေသးပါဘူး ။ အေဖျဖစ္သူကရွင္းျပတယ္ ။

ေငြေၾကးႏွင့္အေမ့ေမတၱာ

ေငြေၾကးႏွင့္အေမ့ေမတၱာ



တစ္ေန႔မွာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က သူ႔အေမညေနစာ ျပင္ေနတုန္းမွာ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ၀င္လာခဲ့တယ္ ။ ျပီးေတာ့ သူေရးထားတဲ့ စာရြက္အပိုင္းအစေလးကို သူ႔အေမလက္ထဲေပးလိုက္တယ္ ။ သူ႔မိခင္က ရင္ဘတ္ေရွ႕ ဖံုးကို ခၽြတ္လိုက္ျပီး လက္ေဆးလိုက္တယ္ ။ ျပီးေတာ့ေကာင္ေလးလက္ထဲကစာရြက္ေလးကို ဖတ္လိုက္တယ္ ။ စာထဲမွာေရးထားတာက

ျမတ္ရိတ္ခ - ၅ ေဒၚလာ
တစ္ပတ္အတြင္း အိမ္သန္႔ရွင္းခ - ၁ ေဒၚလာ
အေမ့အတြက္ စတိုးဆိုင္သြားေပးခ - ၁ ေဒၚလာ
အေမေစ်း၀ယ္ထြက္ေနခ်ိန္ ညီေလးအားထိမ္းေပးခ - ၂ ေဒၚလာ
အမႈိုက္သိမ္းခ- ၂ ေဒၚလာ
ေက်ာင္းတြင္ အမွတ္တက္လာေအာင္ ၾကိဳးစားခ - ၅ ေဒၚလာ
ျခံ၀င္းအတြင္းအျပင္သန္႔ရွင္းခ - ၂ ေဒၚလာ

မိခင္က ေကာင္ေလးကို မတ္တပ္ရပ္ေနရာကေနျပီးလွမ္းၾကည့္တယ္ ။ ျပီးေတာ့ ေဘာပင္ယူလိုက္ျပီး စာရြက္ေနာက္ေက်ာမွာ ျပန္ေရးေပးခဲ့တယ္ ။ ျပီးေတာ့ေကာင္ေလးကို ေပးဖတ္တယ္ ။ စာထဲမွာေရးထားတာက

မိမိ အရည္အေသြးအား မိမိကိုယ္တိုင္ ဆန္းစစ္သံုးသပ္ျခင္း

မိမိ အရည္အေသြးအား မိမိကိုယ္တိုင္ ဆန္းစစ္သံုးသပ္ျခင္း



တစ္ခါတုန္းက လူတစ္ေယာက္က လမ္းေဘးဖုန္းဆိုင္မွာ ဖုန္းလာဆက္တယ္ ။ ဖုန္းဆိုင္ပိုင္ရွင္ကလည္း မသိလိုက္ မသိဘာသာ အဲဒီလူေျပာတဲ့စကားသံေတြကိုနားစြင့္ေနတယ္ ။

ဖုန္းဆက္သူ - “ ဟလို မခင္ျမင့္ လားခင္ဗ် -- ေအာ္ ဒီလိုပါ ကၽြန္ေတာ္တစ္ခုေလာက္စံုစမ္းခ်င္လို႔ပါ မခင္ျမင့္ ျခံ ထဲက ျမက္ေတြရွင္းဖို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကိုအလုပ္တစ္ခုေလာက္ေပးႏုိင္မလားခင္ဗ် ”
တစ္ဖက္မွ - “ ကၽြန္မဆီမွာ ျမက္ခင္းေတြရိတ္ဖို႔ လူရွိျပီးသားပါရွင္ ”

ဖုန္းဆက္သူ “ မခင္ျမင့္ေရ ဒီလိုလုပ္ပါလားခင္ဗ် အခု မခင္ျမင့္ဆီမွာ လုပ္ေနတဲ့ ျမက္ခင္းျပင္ရိတ္တဲ့သူထက္ ကၽြန္ေတာ္က တစ္၀က္ေလ်ာ့ယူပါ့မယ္ ကၽြန္ေတာ့္ကို အလုပ္ေပးလို႔ရမလားခင္ဗ် ”
တစ္ဖက္မွ - “ အခု လက္ရွိလုပ္ေနတဲ့ အလုပ္သမားကိုပဲ ကၽြန္မ ပိုသေဘာက်ပါတယ္ရွင္ ”

ဖုန္းဆက္သူ ( သည္းခံ ႏွိမ့္ခ်ေသာေလသံျဖင့္ ) “ မခင္ျမင့္ေရ ဒါဆိုလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို အဲဒီအလုပ္ေလးပဲေပးပါခင္ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္တစ္ခုလံုးရဲ႕ၾကမ္းျပင္နဲ႔ ေလွကားေတြကို ပိုက္ဆံမယူပဲ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေပးပါ့မယ္ ”
တစ္ဖက္မွ “ ဟင့္အင္း---ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္ ”

ေက်ာက္ဆစ္သမားပံုၿပင္

         ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက ေက်ာက္ေတာင္ေတြကို ထုဆစ္ၿပီး အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း လုပ္ရတဲ့ ေက်ာက္ဆစ္ သမားတစ္ဦးရွိတယ္ ။ သူဟာ ေန႔ တိုင္း ေက်ာက္ေတာင္ၾကီးေအာက္ေၿခကေနစၿပီး ေက်ာက္ေတြကို ထုဆစ္လို႔ ရလာတဲ့ ေက်ာက္တံုးေတြကို ၿပန္ေရာင္းၿခင္းအားၿဖင့္ အသက္ေမြး၀မး္ေၾကာင္းၿပဳတယ္ ။ တစ္ေန႔ေတာ့ သူဟာ သူထုဆစ္လို႔ ရလာတဲ့ေက်ာက္ေတြကို ေရာင္းဖို႔ ၿမိဳ႕ထဲကို ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္ ။ အဲဒီလိုနဲ႔ သူဟာ ၿမိဳ႕ထဲမွာ ေလွ်ာက္သြားေနတုန္းမွာ အလြန္ခမ္းနားတဲ့ အိမ္ၾကီးနဲ႔ သူေဌးၾကီးတစ္ဦးကိုေတြ႔သြားတယ္ ။ အဲဒါနဲ႔သူ က

“ အင္း ဒီလို ခ်မ္းသာ ၾကြယ္၀တဲ့ သူေဌးၾကီးၿဖစ္ၿပီး ဒီလိုအိမ္ၾကီးထဲမွာ ငါေနရရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႔ ” ေတြးမိလိုက္တယ္ ။ ခဏေလးမွာပဲ သူဟာ အိမ္ၾကီးေပၚက သူေဌးၾကီးတစ္ဦးၿဖစ္သြားပါေတာ့တယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔သူဟာ သူေဌးၾကီးအၿဖစ္နဲ႔ အိမ္ၾကီးေပၚမွာ ေနရင္းတစ္ေန႔ေတာ့ အိမ္ေရွ႕ၿပတင္းေပါက္ကေန အၿပင္ကိုၾကည့္မိတယ္ ။ အဲဒီအခါ အရာရွိၾကီးတစ္ဦးက ေ၀ါယာဥ္လွလွၾကီးနဲ႔ အိမ္ေရွ႕ကေန ၿဖတ္သြားတာကိုေတြ႔လိုက္ရပါတယ္ ။ အဲဒီေတာ့သူက

“ အင္း ငါလည္း ဒီလို ေ၀ါယာဥ္လွလွၾကီးစီးလိုက္ရရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲ ” လို႔ေတြးမိလိုက္တယ္ ။ အဲဒီလိုေတြး လိုက္တာနဲ႔တၿပိဳင္နက္ သူဟာ အဲဒီေ၀ါယာဥ္လွလွၾကီးအေပၚကို ေရာက္သြားပါတယ္ ။ သူလည္းေပ်ာ္ ရႊင္သြားတာေပါ့ ။ ဒီလိုနဲ႔ေ၀ါယာဥ္ၾကီးက သူ႔ကို သယ္ေဆာင္ၿပီးၿမိဳ႕ထဲကို လွည့္ပတ္သြားပါေတာ့တယ္ ။ အဲဒီလို သြားေနခိုက္မွာ ေနမင္းဟာ အလြန္ကို ပူၿပင္းလို႔ သူ ဟာ “ အင္း ေနကလည္းအရမ္းပူလိုက္တာေနာ္ ငါ ေနမင္းၾကီးၿဖစ္ခ်င္လိုက္တာ ” လို႔ေတြးမိၿပန္တယ္ ။ အဲဒီလိုေတြးလိုက္တာနဲ႔ သူဟာ ေနမင္း ၾကီးၿဖစ္သြားပါေတာ့တယ္ ။ ေနမင္းၾကီးအၿဖစ္နဲ႔ သူဟာ ကမၻာေၿမၾကီးကို အစြမ္းကုန္ ပူၿပင္းလိုက္ရလို႔ သူေက်နပ္ သြားတယ္ ။ အဲဒီလို ေက်နပ္ေနတုန္းမွာပဲ သူ႔ေရွ႕ကို တိမ္တစ္အုပ္၀င္လာၿပီး သူ႔ကိုဖံုးအပ္သြားပါေတာ့တယ္ ။

ဒီေတာ့သူက “ အင္း ငါ့ကို တိမ္ေတြက ဖံုးအုပ္သြားၾကၿပီ ငါတိမ္ေတြၿဖစ္ခ်င္လိုက္တာ ” လို႔ေတြးလိုက္ၿပန္တယ္ ။ အဲဒီလိုေတြးလိုက္တာနဲ႔ပဲ သူဟာ တိမ္ေတြ ၿဖစ္သြားၿပီး ေကာင္းကင္မွာ လွည့္ပတ္ေနပါေတာ့တယ္ ။ သိပ္မၾကာခင္မွာ ပဲ ေလၿပင္းေတြ တိုက္ၿပီး တိမ္ေတြကို လြင့္စင္သြားေစခဲ့တယ္ ။ ဒီေတာ့ သူက “ အင္း တိမ္ၿဖစ္ရတာလည္း သိပ္မေကာင္းပါဘူး တကယ္စြမ္းအားရွိတာက ေလေတြပဲ ဒီေတာ့ ငါ ေလၿပင္းေတြ ၿဖစ္ခ်င္တယ္ ” လို႔ေတြးလိုက္ၿပန္ပါတယ္ ။ ခဏေနေတာ့သူဟာ အရွိန္အဟုန္ၿပင္း စြာနဲ႔ ေလၿပင္းေတြ ၿဖစ္သြားတယ္ ။ ေလၿပင္းေတြအၿဖစ္နဲ႔သူဟာ ရွိရွိသမွ်တိမ္တိုက္ေတြနဲ႔ အရာအားလံုးကို ေ၀ွ႕ယမ္းတိုက္ ပစ္ ပါေတာ့ တယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔သူဟာ ေလၿပင္းေတြ တိုက္ေနတုန္း ေက်ာက္ေတာင္ ၾကီးတစ္ခုနား ကိုေရာက္ေတာ့ ေက်ာက္ေတာင္ၾကီးကို ေလၿပင္းေတြက မတိုးႏုိင္ဘူးဆိုတာ သူသိသြားတယ္ ။ ဒီေတာ့သူက “ အင္း တကယ့္ ကို ခိုင္မာတာက ေက်ာက္ေတာင္ၾကီးပါ လား ငါ ေက်ာက္ေတာင္ၾကီးပဲၿဖစ္ခ်င္ေတာ့တယ္ ” လို႔ ေတြးလိုက္ၿပန္တယ္ ။ ခဏေနေတာ့ သူဟာ ေက်ာက္ေတာင္ၾကီးအၿဖစ္ကိုေရာက္ရွိသြားတယ္ ။ သူဟာ အင္အားၾကီးတယ္ ၾကံံ႕ခိုင္တယ္လို႔ ထင္တဲ့ ေက်ာက္ေတာင္ၾကီးအၿဖစ္နဲ႔ ေက်နပ္ေနတုန္းမွာ သူ႔ေအာက္မွာ “ ေတာက္..ေတာက္...ေတာက္ ” ဆိုတဲ့အသံကိုၾကားလိုက္ရတယ္ ။

သူငံု႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေက်ာက္ဆစ္သမားတစ္ဦးၿဖစ္ေနပါေတာ့တယ္ ။

         ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ရဲ႕အေကာင္းဆံုးဆုိတဲ့အေျခအေနဟာ..ဘာလဲ..စဥ္းစားမိၾကမယ္ထင္ပါတယ္..
ပံုျပင္ေလးက႐ိုး႐ွင္းျပီးအဓိပၸါယ္ျပည့္စံုလွပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ဘ၀မွာ အေကာင္းဆံုး ဆိုတဲ့ အလုပ္ ၊ အေကာင္းဆံုးဆိုတဲ့ အရာေတြ ကိုပဲ ရွာေဖြဖို႔အၿမဲၾကိဳးစားေနမိၾကတယ္ ။ ကိုယ္နဲ႔ သင့္ေတာ္တဲ့အလုပ္ ကိုယ္နဲ႔ သင့္ေတာ္တဲ့ ဘ၀မွာေနရတာထက္ ကိုယ္နဲ႔ အဆင္မေၿပတဲ့ ဘ၀ေတြကိုေ ရာက္ဖို႔ပဲ ခုန္ကူးဖို႔ ၾကိဳးစားေနမိၾကတယ္။လက္႐ွိအေျခအေနကိုအေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားရင္း... 
ဘ၀အေမာေတြ ေျပေပ်ာက္ႏုိင္ၾကပါေစဗ်ာ...

ေ၀လင္းေက်ာ္
06 Sep 2012

ညီမေလးဖတ္ဖို႔ (၉)

ညီမေလးဖတ္ဖို႔ (၉)



ညီမေလးေရ -- ေနလို႔မွ ေကာင္းရဲ႕လား ညီမေလးဆီ စာလည္းမေရးျဖစ္တာအခုဆို လေပါင္းမ်ားစြာၾကာခဲ့ျပီေပါ့ ။ အလုပ္ေတြက တစ္ဖက္ ၀ါသနာပါတဲ့ စာေပခရီးကတစ္ဖက္ နဲ႔ တို႔ေတြ ခရီးေတြသြားေနလိုက္ၾကတာ ။ သူမ်ားေတြကေတာ့ ကိုယ္၀ါသနာပါတဲ့ အလုပ္တစ္ခုလုပ္တဲ့ေနရာမွာ ပန္းတိုင္ ဆိုတာ ထားၾကတယ္ ညီမေလးေရ ။ အကိုကေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ပါဘူး ။ ကိုယ့္မွာ Limit ဆိုတဲ့ ဒီေလာက္ျဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ မရွိဘူးေလ ။ အကိုဟာ သြားႏိုင္သမွ် သြားမယ္ ေရာက္ႏုိင္သမွ် ေရာက္ေအာင္သြားမယ္ ရိုးရိုးေလးပါပဲ ။ ဒီတစ္ေခါက္ ညီမေလးအတြက္ေရးေပးတဲ့စာမွာေတာ့ ညီမေလးအတြက္ အသံုး၀င္မယ္ ထင္တဲ့အခ်က္အ လက္ေလးေတြ ကို တတ္ႏိုင္သမွ် စီရီလို႔ စာတစ္ပုဒ္အျဖစ္ခ်ေရးေပးလိုက္ပါတယ္ ။ အခုရက္ပိုင္း မိုးကလည္း အရမ္း ကို သည္းေနတာေပါ့ ညီမေလးရယ္ ။

ညီမေလးေရ မင္းရဲ႕ ရန္သူျဖစ္ေစ မိတ္ေဆြျဖစ္ေစ ၾကင္ၾကင္နာနာဆက္ဆံေပးပါ ။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ သူတို႔ဘာလို႔ မင္းနဲ႔ မိတ္ေဆြျဖစ္ရသလဲ မင္းနဲ႔ ရန္သူျဖစ္ရသလဲဆိုတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြအကုန္လံုးကို မင္းမသိႏိုင္တဲ့အတြက္ျဖစ္တယ္ ။ တခါတေလ မင္းမွန္တယ္လို႔ ကိုယ့္ဖက္ကေနထင္ေနတဲ့အရာေတြဟာ သူတပါးဖက္ကၾကည့္ရင္ေတာ့ မွားေနတတ္တယ္မဟုတ္လား ။ ဒါေၾကာင့္ လူဆိုတာ ကိုယ့္ဖက္က တစ္ဖက္ တည္းဘယ္ေတာ့မွ မၾကည့္ရဘူးလို႔ ဆိုခဲ့ၾကတာေပါ့ ။

ညီမေလးေရ ဘ၀ဆိုတာ စြန္႔စားခန္းေတြနဲ႔ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ခရီးရွည္ၾကီးတစ္ခုေပါ့ ။ အဲဒီခရီးရွည္ၾကီးထဲ ကိုယ္တစ္ေယာက္ တည္းစ တင္ေလွ်ာက္လွမ္းေတာ့မယ္ဆိုတာနဲ႔ ဆင္းရဲဒုကၡေတြ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲ စရာေတြ လည္းမ လြဲမေသ ၾကံဳေတြ႔လာရလိမ့္မယ္ ။ ဒါတင္ဘယ္ကလိမ့္မလဲ သူႏုိင္ကိုယ္ႏုိင္အျပိဳင္ၾကဲရတဲ့ တိုက္ပြဲေတြ လည္း မင္းဆင္ႏႊဲရလိမ့္မယ္ ။ အဲဒီလို ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းတဲ့ဘ၀ခရီးရွည္ကို ေလွ်ာက္လွမ္းဖို႔အတြက္ ညီမေလးမွာ ယံုၾကည္မႈ ေတြ ေမတၱာတရားေတြ ခံႏုိင္ရည္ရွိမႈေတြနဲ႔ ေတြးေတာနားလည္ႏိုင္မႈ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ႏုိင္မႈေတြ အမ်ားၾကီးလိုအပ္တယ္မဟုတ္လား ။

ညီမေလးဖတ္ဖို႔ (၈)

ညီမေလးဖတ္ဖို႔ ( အပိုင္း ၈)




သို႔

ညီမေလးေရ . . . ႏို၀င္ဘာလရဲ႕ ေအးစက္မႈဟာလည္း တစ္ရက္ထက္တစ္ရက္ တိုးတိုးၿပီး ေလာကၾကီးထဲ မသိမ သာေလး ၀င္ေရာက္လာခဲ့တယ္ ။ ရာသီအကူးအေၿပာင္းမို႔ လူေတြဟာ ေနလို႔ထိုင္လို႔ သိပ္မေကာင္းၾကဘူး ။ ဖ်ားနာ မႈေတြနဲ႔ တို႔ကမၻာၾကီးဟာလည္း တကယ္ေတာ့ “ အိုမင္း” ေနပါၿပီ ။ ကမၻာတ၀ွမ္းမွာ ေဘးဒုကၡေတြ ဆိုက္ေရာက္ၾက ။ ဟိုေနရာမွာ ေရေတြလႊမ္း ဒီေနရာမွာ ေတာင္ေတြၿပိဳ ပင္လယ္ဒီေရေတြၿမင့္တက္လာခဲ့ၾက ။ ဘာေၾကာင့္မ်ား တို႔ကမၻာၾကီးက ဒီလို ၀ဋ္ဆင္းရဲေတြ ခံေနၾကရပါလိမ့္ ။ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ေတာ့ တို႔ကမၻာၾကီးကို ဖ်က္ဆီးတာ တို႔လူသားေတြပဲေပါ့ ညီမေလးရယ္ ။ ညီမေလးစဥ္းစားၾကည့္ပါ ။ လူေတြဟာ ကိုယ့္ အတၱ ကိုယ့္ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ ဆို ကမၻာေၿမကိုေတာင္ စေတးဖို႔ ၀န္မေလးၾကတဲ့ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ လူသားေတြ ၿဖစ္လာၾကၿပီ ။ ကမၻာၾကီးရဲ႕ အပူရွိန္ဟာလည္း တေၿဖးေၿဖးၿမင့္သထက္ၿမင့္တက္လာခဲ့တယ္ ။

ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ပါတယ္ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံၾကီးေတြက စက္ရံုၾကီးေတြ ေဆာက္ ၊ ၿပီးရင္ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုက္လို႔ေခၚတဲ့ ဓါတ္ေငြ ႔ေတြကို ထုတ္လႊတ္ၾကတယ္ ။ တို႔ကမၻာၾကီးရဲ႕ ေလထုနဲ႔ ေရထုကို ညစ္ညမ္းၿခင္းေတြၿဖစ္ေစၾကတယ္ ။ Chemical ေတြနဲ႔ အဆိပ္အေတာက္ေတြကို ပင္လယ္ေတြ ၿမစ္ေတြထဲ စြန္႔ပစ္ၾကလို႔ ငါးေတြေရသတၱ၀ါေတြ အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ေသၾကတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေတြ ေနရာအႏွံ႕ၾကားေနရတယ္ ။ ႏိုင့္ထက္စီးနင္း အႏိုင္က်င့္ မႈေတြနဲ႔ ေမတၱာတရားေခါင္းပါးလာၾကတဲ့ လူသားေတြရဲ႕ လူ႔ဘ၀ ဆိုတာၾကီးက တကယ္ပဲေနေပ်ာ္ ဖို႔မွေကာင္းရဲ႕လားလို႔ အကိုေတာ့တခါတခါေတြးမိတယ္ ။ ညီမေလးေရ . . အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာတစ္ခုမွာ တေလာ က သတင္းေလးတစ္ခုဖတ္လိုက္ရတယ္ ။ ကေလးေလးတစ္ေယာက္ကို ကားတိုက္သြား တာ ကို ေဘး နား ကေန စာနာမႈကင္းမဲ့တဲ့ ႏွလံုးသားနဲ႔ အၿပံဳးမပ်က္ ၿဖတ္သြားၾကတယ္ဆိုတဲ့ လူမဆန္မႈေတြ အေၾကာင္း ။ ဘယ္လို ႏွလံုးသားေတြနဲ႔မ်ား သူတို႔ ေနစိမ့္ခဲ့ၾကတာပါလိမ့္ ။ တို႔တေတြဟာ ကမၻာၾကီးအေပၚ အတူတူ ခိုလႈံေနၾကတဲ့ လူသားေတြ ပီပီ အဒီေလာက္ၾကီးအထိေတာ့ ေမတၱာတရား မေခါင္းပါးသင့္ၾကဘူးလို႔ အကိုေတာ့ ၿမင္မိတာပါပဲ ။ အခုေနာက္ပိုင္းလူေတြဟာ ပိုပိုၿပီး သူစိမ္းဆန္လာၾကတယ္ညီမေလး ။ ေနရာ တကာ ေခါင္းပံုၿဖတ္မႈေတြနဲ႔ လူသားအခ်င္းခ်င္း ေႏြးေထြးၾကင္နာတဲ့ အၿပဳအမူေလးေတြဆိုတာ တကယ့္ကို ရွားပါး တဲ့အရာတစ္ခုၿဖစ္လာၾကၿပီ ။

ညီမေလးဖတ္ဖို႔ ( ၇)

ညီမေလးေရ...မိုးေတြသည္းေနတယ္





(၁)

ညီမေလးေရ...
မိုးေတြသည္းေနတယ္...
ေကာင္းကင္ၾကီးမွာ...သက္တန္႔ေရာင္စဥ္ေတြေပၚထြန္းတိုင္း
ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့..ညီမေလး..
ခပ္ေရးေရးပံုေဖာ္မိတဲ့အေတြးထဲ..
ေႏြးေႏြးေထြးေထြးမွရွိရဲ႕လား ..

(၂)

ညီမေလးေရ...
ဘ၀ဆိုတာ..ဆုေတာင္းယံုတစ္ခုတည္းနဲ႔
လင္းကနဲ ရွင္းကနဲ ၿမင့္မားလာတတ္တဲ့
ခပ္ေပါေပါအရာတစ္ခုမဟုတ္ခဲ့ဘူး
ရိုးသားပါမွ ... ၾကိဳးစားပါမွ
တို႔ ဘ၀ေတြ..တိုးပြားလာရမယ္

(၃)

တခ်ိဳ႕ေတြကရိုင္းတယ္
ေကာက္က်စ္တဲ့ မာယာမ်က္ႏွာဖံုးေတြနဲ႔
အၿပံဳးခ်ိဳခ်ဳိေတြ ကိုယ္စီခ်ိတ္ဆြဲလို႔
သိုးေတြလို ၿဖဴစင္ေနၿပတယ္
ငါ့... ညီမေလးေရ
ေခတ္..စနစ္ေတြ ဘယ္လိုပဲေၿပာင္းေၿပာင္း
ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ မေမ့ဖို႔ပဲလိုတယ္

(၄)

ညီမေလးဖတ္ဖို႔ ( ၆)

ညီမေလးဖတ္ဖို႔ ( ၆)





ညီမေလးေရ...ဇြန္လရဲ႕ ေနာက္ဆံုးရက္သတၱပတ္မွာ မိုးေတြဟာ အံု႔အံု႔သည္းသည္းရြာသြန္းေနေလရဲ႕ ။ လမ္း မေပၚမွာလည္း ေရတေဖြးေဖြး လူေတြဟာ ဟိုမွ ဒီ ၊ ဒီမွဟုိကို သုတ္သီးသုတ္ၿပာနဲ႔ သြားလာေနၾကတယ္ ။ တခါတခါေတာ့လည္း စဥ္းစားမိတယ္ ညီမေလးေရ ...တို႔ေတြေမြးဖြားလာရၿခင္းရဲ႕ ပန္းတိုင္ဆိုတာကိုေပါ့ ။ တခ်ိဳ႔ရဲ႕ ပန္းတိုင္က ဆရာ၀န္ၾကီးၿဖစ္ဖို႔ တခ်ိဳ႔ကလည္းသူေဌးၾကီးၿဖစ္ဖို႔ တခ်ိဳ႕ကလည္းေအာင္ ၿမင္ေက်ာ္ၾကား ခ်င္လို႔ တခ်ိဳ႕ကလည္း ခ်စ္သူနဲ႔အတူေနရဖို႔တဲ့ ...ရယ္စရာေတာ့အေကာင္းသားညီမေလးေရ ..တကယ့္ပန္း တိုင္အစစ္ဟာ ေသဆံုးၿခင္းဆိုတဲ့အရာကို လူေတြက ၿဖစ္ခ်င္တာေတြ လုပ္ခ်င္တာေတြနဲ႔ ဖံုးအုပ္ၿပီး ေမ့ေလ်ာ့ေပါ့ဆေနၾကတယ္ ။ ဟုတ္တယ္ တို႔တေတြရဲ႕ပန္းတိုင္ဟာ ေသဆံုးၿခင္းပဲ ညီမေလးေရ ။ ဒီေတာ့ မေသခင္အခ်ိန္ေလးမွာ ၿဖတ္သန္းရမယ့္ေန႔ရက္ေတြဟာ အဓိပၸါယ္ရွိဖို႔သာ လိုတာပါ ။ ၾကီးၾကီးမားားၾကီးေတြေတြးမေနပါနဲ႔ ညီမေလးေရ တကယ္ေတာ့ဘ၀ဆိုတာ ေန႔စဥ္ကိုယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ ကိုယ္ေက်နပ္ရင္ပဲ ေနေပ်ာ္ဖို႔ ေကာင္းေနပါၿပီ ။

ညီမေလးေရ ..သီးခ်ိန္တန္သီးပြင့္ခ်ိန္တန္ပြင့္ဆိုတဲ့ စကားပံုရွိတယ္ ။ လူရယ္လို႔ ၿဖစ္လာရင္ သူ႔အသက္အရြယ္ အပိုင္းအၿခားအလိုက္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရမယ္ ။ ဒါဟာ ဘယ္သူကမွေပးအပ္ထားတာမဟုတ္ဘူး ။ သဘာ၀တ ရားၾကီးက ေပးအပ္ထားတဲ့ တာ၀န္သာလွ်င္ၿဖစ္တယ္ ။ အသက္ ၁၆ ႏွစ္ ၁၇ ႏွစ္ဟာ အိမ္ေထာင္ၿပဳသားေမြး လုပ္ရမယ့္ အရြယ္မဟုတ္ဘူး ။ ပညာရွာရမယ့္အရြယ္ၿဖစ္တယ္ ။ ၂၂ ႏွစ္မွသည္ ၂၅ ႏွစ္အတြင္း အိမ္ေထာင္ၿပဳဖို႔ အသင့္ေတာ္ဆံုးအခ်ိန္ၿဖစ္တယ္ ။ ၂၂ ႏွစ္ေက်ာ္သြားရင္ေတာ့ ပန္းေလးတစ္ပြင့္ဟာ ရင့္မွည့္ခ်ိန္လြန္လာပါၿပီ ။ အခု ၂၁ ရာစုမွာေတာ့ ၃၀ ေက်ာ္မွ အိမ္ေထာင္ၿပဳေနတာေတြကိုလည္း ေတြ႔ေနရတာပါပဲ ။ ဆိုးက်ိဳးကေတာ့ အသက္ၾကီးမွ အိမ္ေထာင္ၿပဳတဲ့အတြက္ ကေလးယူဖို႔ အခက္ၾကံဳေလ့ရွိတယ္ ။ အခက္အခဲအ မ်ားၾကီးေတြ႔ ရေလ့ရွိတယ္ ။ မိခင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အႏၱရယ္ရွိတဲ့ risk ေတြအမ်ားၾကီးရွိတယ္ ။

ညီမေလးေရ ... အခ်ိန္တန္ အရြယ္ေရာက္လို႔ အိမ္ေထာင္ၿပဳဖို႔ လိုအပ္လာၿပီဆိုရင္ အိမ္ေထာင္ေရး သေဘာ တရားေတြကို နားလည္ဖို႔လိုလာၿပီ ။ အိမ္ေထာင္ၿပဳၿခင္းနဲ႔ပတ္သတ္လို႔ စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲမွာ ဒီလိုဖတ္ဖူးတယ္ ။

ညီမေလးဖတ္ဖို႔ (၅)

ညီမေလးဖတ္ဖို႔ (၅)




သို႔..........

          ညီမေလးေရ ... ပူၿပင္းေတာက္ေလာင္တဲ့ ေႏြရာသီၾကီးမွာေတာင္မွ အခ်ိန္အခါမဟုတ္ မိုးက တအုန္းအုန္း ရြာေန လိုက္တာ မိုးတြင္းၾကီးအတိုင္းပါပဲ ။ ရာသီဥတုေတြေဖာက္ၿပန္ေတာ့ လူေတြလည္း က်န္းမာေရးေတြ ခ်ိဳ႕တဲ့ ေရာဂါ ဘယေတြ ၀င္နဲ႔ အေတာ္ေလးကို ဒုကၡေရာက္ၾကရတာေပါ့ ။ ညီမေလးေရာ ေနေကာင္းပါရဲ႕လား ။ ဒီတစ္ေခါက္ စာေလးမွာလည္း ညီမေလးအတြက္ သိမွတ္ဖြယ္ရာေလးေတြနဲ႔ ဘ၀ ဆိုတဲ့ တိုက္ပြဲေလး အေၾကာင္း ကို ေတြးမိတာေလးေတြကို စာရြက္ၿဖဴေလးေပၚ ခ်ေရးေပးလိုက္ပါတယ္ ။

            ညီမေလးေရ ..။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေၿပာၾကတယ္ ဘ၀ဆိုတာ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းတယ္တဲ့ တစ္ခ်ိဳ႕ေတာ့ ဘ၀ဆို တာ ေခ်ာေမြ ႔ေနတဲ့ ပန္းခင္းလမ္းၾကီးပါတဲ့ ။ ဒီလိုပါပဲ ဘယ္အေၾကာင္းအရာမဆို လူေတြက ရွူေထာင့္မ်ိဳးစံု က မၾကည့္ၾကပဲ မိမိဖက္က (ကိုယ္ၿမင္ေနရတဲ့) အပိုင္းကေနခ်ဲ႔ၿပီး မွတ္ခ်က္ေတြ ခ်ေလ့ရွိတယ္ ။ တကယ္ေတာ့ ဘ၀ဆိုတာ တို႔ေတြ ၿဖတ္သန္းခဲ့ၾကရတဲ့ ၊ ၿဖတ္သန္းေနရတဲ့ ၊ ၿဖတ္သန္းရေတာ့မယ့္ ေန႔ရက္ေတြပဲမဟုတ္ပါလား ။ တို႔ေတြအား လံုးဟာ ဆိုးတာေတြလည္း ၾကံဳခဲ့ရသလို ေကာင္းတာေတြလည္း ၾကံဳခဲ့ရတယ္ ။ ေပ်ာ္ရႊင္စ ရာေတြေတြ ႔ရင္ ဟားတိုက္ရယ္ေမာမိသလို ၀မ္းနည္းစရာေတြေတြ႔ရင္လည္း မ်က္ရည္ေတြၿဖိဳင္ ၿဖိဳင္က်ၿပီး ငိုေၾကြးခဲ့ၾကရတယ္ ။

               ညီမေလးေရ တကယ္ေတာ့ ဘ၀ဆိုတာ သူ႔ဘာသာသူ အစီစဥ္တက်ၿဖစ္ ပ်က္ေနတဲ့ Program ၾကီးတစ္ခုၿဖစ္တယ္ ။ အဲဒီအစဥ္ထဲမွာ ေနသား တက်မၿဖစ္ပဲ ေဘးေခ်ာ္သြားတဲ့လူေတြကေတာ့ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ဘ၀ကိုရရွိၿပီး အစီအစဥ္တက် အလိုက္သင့္စီးေမ်ာႏိုင္တဲ့သူကေတာ့ သာမန္မဆိုး၀ါးတဲ့ ဘ၀ကိုရရွိတာေပါ့ ။ ဒီေနရာမွာ တစ္ခုေၿပာရဦးမယ္ ။ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ဘ၀ကို ညီမေလးအေနနဲ႔ ဘယ္လိုခံ ယူထားပါသလဲ ။ ဥပမာ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ဆင္းဆင္းရဲရဲခ်ိဳ႕ခ်ိဳ႕တဲ့တဲ့ ေနရတာကို ၾကမ္းတမ္း တယ္လို႔ဆို လိုတာလား ။ ဒါမွမဟုတ္ သူမ်ားေတြကားစီးႏုိင္လို႔ ကို္ယ္မစီးႏိုင္သူမ်ားေတြ ဖုန္းကိုင္ႏိုင္လို႔ ကိုယ္မကိုင္ႏိုင္တာကို ၾကမ္းတမ္းတယ္လို႔ ဆိုလိုတာလား ။

ညီမေလးဖတ္ဖို႔ (၄)

ညီမေလးဖတ္ဖို႔ (၄)

       ညီမေလးေရ...ႏွစ္ေတြလည္းတစ္ႏွစ္ၿပီးတစ္ႏွစ္ေၿပာင္းလို႔....ႏွစ္သစ္တစ္ႏွစ္ကိုေရာက္ရွိလာခဲ့ၿပန္ၿပီ။အ သက္ေတြ ၾကီး လာ တာနဲ႔အမွ် တို႔ေတြအားလံုး ဘယ္ေလာက္မ်ား ရင့္က်က္ခဲ့ၾကၿပီလဲ ။ ဘ၀ ဆိုတဲ့အရာကို လူတိုင္း လူတိုင္းက ကိုယ္ၾကံဳေတြ႔ခဲ့တဲ့ ကိုယ္ၿဖတ္သန္းခဲ့တဲ့အေတြ႔အၾကံဳေတြေပၚမူတည္ၿပီး အဓိပၸါယ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖြင့္တတ္
ၾကတယ္...ညီမေလးေရ....အဆင္ေၿပေခ်ာ့ေမြ႔ၿခင္းဟာလူတိုင္းလိုခ်င္ေတာင့္တၾကတဲ့အရာၿဖစ္ေပမယ့္အခက္အခဲဆိုတာကလည္း တို႔ေတြ ခၽြန္ၿမလာေစမဲ့ ဓါးတစ္လက္သာၿဖစ္တယ္ ။ တို႕ေတြအား လံုးေလွ်ာက္ ခဲ့ၾကတဲ့ လမ္းေတြတေလွ်ာက္ ၿပန္လည္ ဆင္ၿခင္သံုးသပ္ၾကည့္ရေအာင္ ။ ဆိုးတာေတြ ဘယ္ေလာက္ မ်ား လုပ္ခဲ့ၾကၿပီးၿပီလဲ ။ ေကာင္း တာေတြ ဘယ္ေလာက္ မ်ား လုပ္ခဲ့ၾကၿပီးၿပီလဲ ။

ညီမေလးေရ...ပန္းတိုင္းမွာ အလွကိုယ္စီရွိၾကတယ္ ။ ပန္းၿခံထဲက တယုတယ စိုက္ပ်ိဳးထားတဲ့ ပန္းပြင့္ဟာ လွပသ လို ေတာေတာင္ထဲက ဘယ္သူမွ ၿပဳၿပင္ဖန္တီးထားၿခင္းမရွိတဲ့ ပန္းရိုင္းေလးေတြမွာလည္း သူ႔အလွနဲ႔ သူရွိၾက တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီပန္းကေလးေတြရဲ႕ တန္ဖိုးဟာ သူ႔ရဲ႕အလွ အပတင္မဟုတ္ပဲ ေလာကၾကီးအတြက္ ဘယ္ေလာက္ မ်ားအလွဆင္ေပးႏိုင္မလဲ ၊ အသံုး၀င္မလဲဆိုတာနဲ႔အႏၱရာယ္ရွိမရွိ ဆိုတာေတြအေပၚ မူတည္ တယ္ေလ ။ ညီမေလး...ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္ရဲ႕ တန္ဖိုးဟာ သူ႔ရဲ႕လွပတဲ့ပြင့္ဖတ္ပြင့္ခ်ပ္ေတြမဟုတ္ဘူး ။ အႏၱရာယ္ေတြကေန သူ႔ကိုယ္သူကာကြယ္ေပးမဲ့ခၽြန္ထက္ထက္ ဆူးခၽြန္ေတြသာၿဖစ္တယ္ ။ အဲဒီလိုပဲ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕တန္ဖိုးဟာလည္း အေပၚယံအေရၿပားအလွအပက အဓိကမက်ဘူး ညီမေလးေရ...။ ဒါေတြဟာ မတည္ၿမဲတဲ့အရာေတြသာၿဖစ္တယ္ ။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ တကယ့္အစစ္အမွန္တန္ဖိုးဟာ အသိပညာ ၊ အတတ္ပညာ၊ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔မႈနဲ႔ ခံယူခ်က္သေဘာထားေတြသာၿဖစ္တယ္ ။ အဲဒီခံယူ ခ်က္ေတြမွာ လူတစ္ဖတ္သားအေပၚနားလည္ခြင့္လႊတ္ေပးႏိုင္မႈ ၊ သနားၾကင္နာမႈနဲ႔ ေမတၱာေစတနာ ထားၿခင္းေတြ ပါ၀င္တယ္ ။ ညီမေလးလည္း တန္ဖိုးရွိတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ဦးၿဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားပါ ။ ေနထိုင္ပါ ။ ၿဖတ္သန္း ပါကြယ္...။

ညီမေလးေရ...ေလာကမွာ ေဒါင္းေယာင္ေဆာင္ေသာက်ီးေတြအမ်ားၾကီးရွိၾကတယ္ ။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္ဟာ ေဒါင္းၿဖစ္ေစ ၊ က်ီးၿဖစ္ေစ ရွက္ေနဖို႔မလိုအပ္ပါဘူး ။ ကိုယ္ဟာ သူေဌးၿဖစ္ေန လို႔ဘ၀င္ၿမင့္ဖို႔မလို အပ္သလို ဆင္းရဲေနလို႔လည္း အားငယ္ရွက္ရြ႕ံေနစရာမလိုအပ္ဘူးေလ ။ဘ၀မွာ ေပ်ာ္စရာေတြ ခ်ည္းၾကံဳေကာင္းၾကံဳရလိမ့္မယ္ ။ ၀မ္းနည္းစိတ္ညစ္စရာေတြခ်ည္းပဲလည္း ၾကံဳေကာင္းၾကံဳရလိမ့္မယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ညီမေလးမွတ္ထားဖို႔က လူတိုင္းလူတိုင္းဟာ ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရွိဘူး ။ ကိုယ္ၿဖစ္ေန တဲ့ၾကံဳေတြ ႔ေနရတဲ့ အရာဟာ ကိုယ့္ဘ၀သာလွ်င္ၿဖစ္တယ္ ။ လူတစ္ခ်ိဳ႕ဟာ ယဥ္ေက်းတယ္ ။ တစ္ခ်ိဳ႕ဟာ ရိုင္းစိုင္းတယ္ ။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေကာက္က်စ္တယ္ ။ တစ္ခ်ိဳ႕က ယုတ္မာတယ္ ။ လူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံ တာမ်ား လာေလေလ တစ္ေယာက္အေၾကာင္းတစ္ေယာက္သိေလေလပါပဲ ။ "Few words are best" တဲ့ညီမေလး ။
စကားနည္းၿခင္းဟာလည္း အေကာင္းဆံုးအရာပါပဲ ။