သီတဂူဆရာေတာ္ ေဒါက္တာအရွင္ဉာဏိႆရ၏ ဗုဒၶဘာသာေပၚတြင္ ထားရွိသည္႕ကမာၻေက်ာ္ အျမင္။

သီတဂူဆရာေတာ္ ေဒါက္တာအရွင္ဉာဏိႆရ၏ ဗုဒၶဘာသာေပၚတြင္ ထားရွိသည္႕ကမာၻေက်ာ္ အျမင္ ။ 

အိႏိၵယလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္က ဆရာေတာ္ကို အရွင္ဘုရား ဗုဒၶဘာသာကို( Religion ) ဘာသာ တရား လို႕ဆိုႏိုင္ပါသလားလို႕ ေမးပါတယ္။
ဆရာေတာ္က ‘‘ဗုဒၶဘာသာဟာ Religion မဟုတ္ဟု‘‘ ရဲဝံ႕ျပတ္သားစြာ ေျဖဆိုခဲ႕ပါတယ္။
‘‘ရီေလးဂ်င္းမဟုတ္ရင္ အရွင္ဘုရားကဘာလို႕ေျပာခ်င္တာလဲ‘‘
‘‘ဗုဒၶဘာသာဟာ က်င့္စဥ္တစ္မ်ိဳးပါ။‘‘
‘‘ Religion ကေတာ႕ က်င့္စဥ္မဟုတ္ဘူးလား‘‘
‘‘Religion ဆိုတဲ႕ ဘာသာတရားမွာ က်င့္စဥ္မပါဘူး။
ယံုႀကည္ၿခင္း၊ရွိခိုးၿခင္း ၊ ဆုေတာင္းခ်င္းတို႕ပဲရွိပါတယ္။
ယံုၾကည္မႈႏွင့္ဆုေတာင္မႈကိုပဓာန မထားပဲ အက်င္႕ကိုသာ ပဓာနထားတဲ႕ ဘာသာဟာ ဗုဒၶ ဘာ သာပါ။‘‘
ဒါဆိုရင္ ဗုဒၶဘာသာဟာ ိ (Philosophy) လို႕ဆိုရင္ ေကာရပါသလားလို႕ ဒကာကထပ္ေမးပါတယ္။
ဆရာတာ္က ‘‘မရပါဘူ။ ဒီလိုတစ္ဘက္သက္လည္းမေျပာႏိုင္ပါဘူး။
ဖီေလာဆိုဖီ ဆိုတာ အသိသက္သက္ပဲ ။ အက်င္႕စရဏမပါဘူး။‘‘
‘‘ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ ယံုၾကည္မႈနဲ႕ အသိဉာဏ္ေပါင္းစပ္ၿပီး က်င္႕ရတဲ႕တရားပါ‘‘
ယံုၾကည္မႈနဲ႕ အသိဉာဏ္ေပါင္းစပ္ၿပီး က်င္႕ေတာ႕ မိမိႏွလံုးသားထဲက ယုတ္ညံတဲ႕ကိေလသာ ေတြ အကုန္ ရွင္းသြားတယ္။ အဲဒီလုိရွင္းသြားေတာ႕ ခ်မ္းသာသုခကို အမွန္တကယ္ရတာပါပဲ။‘‘
‘‘ မိမိရဲ႕ယုတ္ညံမႈေတြကို မိမိကိုယ္တိုင္ သန္႕ရွင္းေအာင္လုပ္ရပါတယ္။ မိမိစိတ္ဓါတ္ရဲ႕ တိုးတက္ ဖြ႕ံၿဖိဳးမႈကို မိမိကိုယ္တိုင္ ႀကိဳးစားယူရတယ္။
အလြန္တန္ဖိုး ထက္ျမတ္တဲ႕ စိတ္၊ေစတသိတ္တို႕ကို အသံုခ်က်င္႕ရတာဟာ ဗုဒၶဘာသာပါပဲ‘‘ ဟု ဆရာ ေတာ္က မိန္႕ဆိုလိုက္ပါတယ္။
Credit : Min Thant Aung

အီဘိုလာ ႏွစ္ရက္အတြင္း ၅၆ဦးေသဆံုး

    

     လက္ရွိျဖစ္ပြားေနတဲ့ အဆိုးရြားဆံုး အီဘုိလာေရာဂါကူးစက္ျပန္႔ပြားမႈေၾကာင့္ ၾသဂုတ္ ၁၃ အထိ ေသဆံုးသူ ၁၀၆၉ဦး ရွိလာျပီး ႏွစ္ရက္ အတြင္း ၅၆ဦးေသဆံုးခဲ့တယ္ လို႔ ကမာၻ႕က်န္းမာေရးအဖြဲ႕ၾကီး က ေၾကညာပါတယ္။ ေရာဂါကူးစက္သူ ၂၀၀၀ နီးပါးအထိရွိလာျပီလို႔ လည္း ဆိုပါတယ္။
အီဘိုလာေၾကာင့္ လူေပါင္း ၃၇၇ဦးေသဆံုးခဲ့ရတဲ့ အေနာက္အာဖရိက ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့ ဂီနီ ႏိုင္ငံက ဗုဒၶဟူးေန႔မွာ ႏိုင္ငံ့ က်န္းမာေရး အေရးေပၚအေျခအေနေၾကညာလိုက္ပါတယ္။
အီဘိုလာ ေရာဂါဟာ ဂီနီ၊ လိုက္ေဘးရီးယား နဲ႔ ဆီယာရာလီယြန္ ႏိုင္ငံေတြမွာ အဓိကကူးစက္ျဖစ္ပြားေနျပီး ႏိုင္ဂ်ီးရီးယား ျမိဳ႕ေတာ္ လားဂို႔စ္ မွာလည္း လူ ၃ဦးေသဆံုးခဲ့ျပီးျဖစ္ပါတယ္။
ယင္းဗိုင္းရပ္စ္ ဟာ ပစၥည္းကိရိယာမစံုလင္၊ က်န္းမာေရးစနစ္ခ်ိဳ႕တဲ့ တဲ့ အေျခအေနေတြမွာ လုပ္ကိုင္ရသူ ဆရာ၀န္ေတြကိုလည္း ဆိုးရြား စြာ ဒုကၡေပးလ်က္ရွိပါတယ္။ လိုက္ေဘးရီးယား ဟာ ေရာဂါကူးစက္ခံရသူ ဆရာ၀န္ ႏွစ္ဦးရဲ႕ အသက္ကိုကယ္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနရျပီး စမ္းသပ္ ဆဲေဆး၀ါးျဖစ္တဲ့ ZMapp ေဆးေတြ အေမရိကန္ဆီကေန အခ်ိန္မီေရာက္လာဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကပါတယ္။ ဆီယာရာလီယြန္ မွာေတာ့ ႏိုင္ငံ ရဲ႕ အေတာ္ဆံုး ဆရာ၀န္ၾကီး နွစ္ဦး ယင္းေရာဂါ ကူးစက္ခံရကာ ေသဆံုးသြားခဲ့ရျပီ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘာသာျပန္သူ - စုျပည့္စံု ( Kumudra )

သဂၤဟတရား ေလးပါး

       သဂၤဟသည္ ပါဠိစကားျဖစ္သည္။ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းဟူ၍ အနက္အဓိပၸါယ္ရသည္။ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းဟူရာ၌ တပါးသူတို႔အား ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းကို ဆိုလိုသညိ။ ဤသဂၤဟတရား ထြန္းကားမွ ေလာကႀကီး သာယာျငိမ္းခ်မ္းသည္။ အေျခအေနအားေလ်ာ္စြာ သဂၤဟတရားတို႔ကို က်င့္သံုးေသာပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ႀကီးပြားခ်မ္းသာၾကသည္။ တဦးႏွင့္တဦး ဆက္ဆံၾကရာတြင္ ဤသဂၤဟတရားမ်ားသည္ အလြန္အေရးႀကီးေသာ တရားမ်ားျဖစ္ၾက၏။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ေဟာၾကားေတာ္မူခ်က္ အရ သဂၤဟတရားေလးပါးရွိသည္။  ယင္းတို႔မွာ-
၁။ ေပးကမ္းေထာက္ပံ့ျခင္းျဖင့္ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္း (ဒါန)
၂။ ခ်စ္ဖြယ္စကား ေျပာဆိုျခင္းျဖင့္ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္း (ေပယ်၀စၥ)
၃။ သူ႔အက်ိဳးျပီးေျမာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္းျဖင့္ ခ်ီူးေျမႇာက္ျခင္း (အတၳစရိယာ)
၄။ ကိုယ္ႏွင့္ထပ္တူ ျပဳမူဆက္ဆံျခင္းအားျဖင့္ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္း (သမာနတၳတာ) တို႔ျဖစ္သည္။

       ဤေနရာ၌ ေပးကမ္းေထာက္ပံ႔ျခင္းျဖင့္ ခ်ီူေျမႇာက္ျခင္း ဆိုသည္မွာ-ပစၥည္းလက္ေဆာင္ေပး၍ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ခ်စ္ဖြယ္စကား ေျပာဆိုျခင္းျဖင့္ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္း ဆိုသည္မွာ-လူအမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံေျပာဆိုရာတြင္ နား၀င္ခ်ိဳသာသည့္ အေခၚအေ၀ၚမ်ိဳး၊ အေျပာမ်ိဳးျဖင့္ ဆက္ဆံျခင္းျဖစ္သည္။ အေဖ အေမ အကိုအမ အေဒၚ ဦးႀကီးဦးေလး ညီမေလး ညီေလး ေမာင္ေလး စသည္ျဖင့္ေခၚ၍ ခင္မင္စြာ ေျပာဆိုဆက္ဆံျခင္းျဖစ္သည္။ သူ႔အက်ိဳးျပီးေျမာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္းျဖင့္ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္း ဆိုသည္မွာ-တပါးသူတို႔၌ သာမႈ နာမႈ ျပစ္မႈ စေသာ ကိစၥရပ္မ်ား ႀကံဳလာလွ်င္ လက္ေဆာင္ေပးပို႔ရံုျဖင့္ မျပီးေသး၊ ခ်စ္ဖြယ္စကား ေျပာေန၍လည္း မျပီးေသး၊ ထိုကိစၥမ်ား ျပီးစီးေအာင္ ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးျခင္းျဖင့္ ခ်ီးေျမႇာက္ရျခင္း ျဖစ္သည္။ ကိုယ္ႏွင့္ထပ္တူ ျပဳမူဆက္ဆံျခင္းအားျဖင့္ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္း ဆိုသည္မွာ-အမ်ိဳး ဥစၥာ ရာထူး ဂုဏ္သိန္အားျဖင့္ မိမိႏွင့္မညီမွ်ေသာ္လည္း တန္းတူထား၍ ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံရျခင္း ျဖစ္သည္။

        ဘုရားရွင္က-ဤသဂၤဟတရား ေလးမ်ိဳးတို႔သည္ သြားေနေသာ ရထား (လွည္း) ကို ဘီးထြက္မသြားေအာင္ ၀င္ရိုးအစြန္း၌ တပ္ထားေသာ နားေစာင့္က ခ်ီးေျမႇာက္ေထာက္ပံ့ထားသကဲ့သို႔ လူ႔ေလာကကို ခ်ီးေျမႇာက္ထားေသာ တရားတို႔မည္ကုန္၏။ မိခင္အရင္းပင္ျဖစ္ေစကာမူ သားသမီးတို႔အေပၚ၌ သဂၤဟတရားေလးပါး ပ်က္ကြက္လွ်င္ သားသမီးတို႔၏ ျမတ္ႏိုးျခင္း၊ ပူေဇာ္ျခင္းကို မခံရေပ။ ဖခင္လည္း ထို႔အတူပင္ သဂၤတရားေလးပါး ပ်က္ကြက္လွ်င္ သားသမီး၏ ျမတ္ႏိုးျခင္း၊ ပူေဇာ္ျခင္းကို မခံရေပ။ ပညာရွိတို႔သည္ထိုသဂၤဟတရားတို႔ကိုေကာင္းစြာဆင္ျခင္ကုန္ေသာေၾကာင့္ ျမင့္ျမတ္ျခင္းသို႔ ေရာက္ၾကကုန္၏။ ထိုပညာရွိတို႔ကား ခ်ီးမြမ္းထိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္၏-ဟူ၍ ဆိုဆံုးမထားေပသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အားလံုး လူငယ္ လူရြယ္ လူႀကီးမေရြး၊ အမ်ိဳး ဘာသာမေရြး၊ သဂၤဟတရားေလးပါးကို လိုက္နာက်င့္သံုးျခင္းျဖင့္မိမိတို႔ဘ၀ႏွင့္ ေလာကႀကီး ျငိမ္းခ်မ္းသာယာေအာင္ ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္သင့္ၾကေပသည္။

( ျမတ္မဂၤလာ ၂၀၀၂-ခု ဇန္န၀ါရီလ )

လယ္သမားနဲ႕ နာရီ ပံုျပင္

လယ္သမားနဲ႕ နာရီ ပံုျပင္

တစ္ခါက လယ္သမားတစ္ေယာက္ဟာ စပါးက်ီထဲမွာ အလုပ္လုပ္ေနရင္း လက္မွာ ပတ္ထားတဲ့ နာရီဟာ ေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္..။ ဒီနာရီဟာ သူ႕အတြက္ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ အမွတ္တရမ်ားစြာ ရွိေနတဲ့ နာရီ တစ္လံုးလည္း ျဖစ္တယ္..။ အသစ္ျပန္၀ယ္လို႕ ရႏိုင္ေပမယ့္ ဒီနာရီကို သူအရမ္း ႏွေမ်ာတသ ျဖစ္ေနမိတယ္..။

သူဟာ အေတာ္ၾကာေအာင္ နာရီကို ေကာက္ရိုးပံုေတြၾကားထဲမွာ ရွာေဖြခဲ့တယ္..။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူဟာ လက္ေလွ်ာ့လိုက္ၿပီး အျပင္မွာေဆာ့ကစားေနတဲ့ ကေလးတစ္သိုက္ကို အကူအညီေတာင္းဖုိ႕ ဆံုးျဖတ္ လိုက္တယ္..။ ၿပီးေတာ့ နာရီေတြ႕ေအာင္ရွာေပးတဲ့ကေလးကို ဆုခ်မယ္လို႕လည္း မက္လံုးေပးလိုက္တယ္..။
ဒါကိုၾကားၾကားျခင္းပဲ ကေလးေတြဟာ စပါးက်ီထဲကို ေျပး၀င္သြားၾကၿပီး သူ႕ထက္ငါ အလုအယက္ ရွာေဖြ ၾကတယ္..။ ဒါေပမယ့္ ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ နာရီကိုေတာ့ ျပန္မေတြ႕ ပါဘူး..။

ဒီလိုနဲ႕ ေနာက္ဆံုး မရွာေတာ့ပဲ လက္ေလွ်ာ့လိုက္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ အျခားကေလးေတြလို နာရီကို ၀င္မရွာပဲ ထိုင္ေနတဲ့ ကေလး တစ္ေယာက္က သူရွာေပးမယ္ ဆိုၿပီး လယ္သမားၾကီးကို ေျပာလာပါတယ္…။

လယ္သမားက "ကေလးေတြေတာ့ ရွာျပီးကုန္ၿပီ.. ထပ္ရွာေသးခ်င္ရင္လည္း ရွာေလ.." လို႕ ေျပာလုိက္တယ္..။ ကေလးဟာ စပါးက်ီထဲကို ေအးေအးေဆးေဆး၀င္သြားၿပီး ခဏအၾကာမွာေတာ့ လက္ထဲမွာ နာရီ တစ္လံုး ကိုင္ၿပီး ျပန္ထြက္လာပါတယ္..။

လယ္သမားဟာ အံ့ၾသ ၀မ္းသာမႈေတြနဲ႕အတူ ကေလးကို တစ္ျခားကေလးအမ်ားၾကီး ရွာမေတြ႕တာကို တစ္ေယာက္တည္း ဘယ္လို ရွာလာတာလဲလို႕ ေမးလိုက္တယ္..။

ေမ်ာက္စိတ္တုိ..

            တစ္ခါတုန္းက ေတာအုပ္ေလးတစ္အုပ္တြင္ ေမ်ာက္ေလးတစ္ေကာင္ေနထုိင္သည္ ။ ထိုေမ်ာက္ေလးသည္ စိတ္လည္းအလြန္တိုတက္ကာ ဘယ္အရာကိုမွ ရွည္ရွည္မေတြးတတ္ပဲ ျပီးစလြယ္ေနထိုင္သည္ ။

တစ္ေန႔တြင္ ေမ်ာက္ကေလးသည္ ေတာအုပ္အစပ္အနီးသို႔မေယာင္မလည္ႏွင့္ေရာက္ရွိလာျပီးလယ္သမားတစ္ဦး၏ ျခံနားသို႔ခ်ဥ္းကပ္လာမိသည္ ။ ေမ်ာက္ကားဤသို႔စဥ္းစား၏ ။

“ အင္း လယ္သမားရဲ႕ အိမ္ေဘးက ေတာင္းထဲက ပဲေစ့ေတြဟာ ၾကီးမားျပီး စားခ်င္စဖြယ္ျဖစ္တယ္ ငါလယ္သမား ကိုင္းထဲသြားေနတုန္းသြားခိုးယူရင္ေတာ့ လယ္သမားမသိတန္ရာဘူး ” ဆိုျပီး လယ္သမားအိမ္နားကိုခ်ဥ္းကပ္သြားေတာ့တယ္ ။

ျပီးေတာ့ စဥ္းစားဥာဏ္မရွိတဲ့ေမ်ာက္ကေလးဟာ ပဲေစ့ေတြကို တစ္ခုခုနဲ႔ထည့္ယူဖို႔မစဥ္းစားပဲ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ဆုပ္ယူလာခဲ့တဲ့အတြက္ နည္းနည္းပဲယူလာႏုိင္ခဲ့တယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔ျပန္လာတဲ့လမ္းတေလ်ာက္မွာ ေျပးရင္းလႊားရင္းနဲ႔လက္ၾကားထဲကပဲေစ့တစ္ေစ့ကထြက္က်သြားခဲ့တယ္ ။

ဒီေတာ့ ေမ်ာက္ဟာ အဲဒီထြက္က်သြားတဲ့ ပဲေစ့တစ္ေစ့ကိုလိုက္ေကာက္ဖို႔ၾကိဳးစားတဲ့အခါ လက္ထဲကပဲေစ့ အေစ့ ၂၀ ေလာက္ထြက္က်သြားျပန္တယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔က်သြားတဲ့ပဲေစ့ေတြလိုက္ေကာက္ဖို႔ၾကိဳးစားလိုက္လက္ထဲကဆုပ္ထားတဲ့ပဲေစ့ေတြထြက္က်လိုက္နဲ႔ ခ်ာခ်ာလည္ေနျပီးေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ေမ်ာက္ဟာ စိတ္တိုျပီးလက္ထဲရွိသမွ် ပဲေစ့ေတြအကုန္ပစ္ခ်ျပီး လက္ဗလာနဲ႔ပဲ ေတာထဲျပန္၀င္သြားခဲ့ပါေတာ့တယ္ ။

==========================

ကိုယ့္မွာရွိတဲ့အခြင့္အေရးေတြကို အသံုးမခ်ပဲ ဆံုးရွံုးသြားတဲ့အရာတစ္ခုအတြက္ ႏွေမ်ာတသ လိုက္လံဆယ္ယူေနတုန္းလက္ရွိအခြင့္အေရးေတြပါ ထပ္မံဆံုးရွံုးရတတ္ပါတယ္ ။

လက္ထဲမွာရွိတဲ့အရာကိုပဲ တန္ဖိုးထားပါ ကိုယ္နဲ႔ထိုက္သေလာက္ေတာ့ကိုယ္ရမွာပါပဲ

အကုန္လံုးကိုေတာ့သင္ဖမ္းဆုပ္ထားလို႔မရႏုိင္ပါဘူး အခ်ဳိ႕ေသာအရာေတြလြတ္က်ပါေစ . . .

ဒါေပမယ့္ . . ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏုိင္ဆုပ္ကိုင္ထားႏုိင္တဲ့အရာေတြကိုေတာ့ လြတ္က်သြားတဲ့တခ်ိဳ႕ေသာအရာေတြအတြက္ ထပ္မံအဆံုးရွံုးမခံပါနဲ႔ ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ
A monkey with the peas အား ဆီေလ်ာ္သလိုဘာသာျပန္သည္ ။

တပါးသူကို အထင္မေသးပါနဲ႔...

                တစ္ခါက နာမည္ၾကီး တကၠသိုလ္မွဆရာတစ္ဦးသည္ ေခ်ာင္က်ေသာ ရြာတစ္ရြာသို႔သြားေရာက္လည္ပတ္ခဲ့သည္။ရြာသို႔ေရာက္ေသာ္ ေလွတစီးငွားျပီးျမစ္တစ္ေလွ်ာက္လည္ပတ္ခဲ့သည္။ ေလွစတင္ထြက္ေသာအခါ ဆရာက ေလွသမားအား......

" ခင္ဗ်ား သခ်ာၤေဗဒတတ္သလား"
" ကြ်န္ေတာ္ မတတ္ပါဘူး"
"ရူပေဗဒ တတ္သလား"
"ဒါလဲ မတတ္ပါဘူး"
"ဒါဆိုရင္ ခင္ဗ်ား ကြန္ျပဴတာသံုးတတ္သလား"
"စိတ္မေကာင္းပါဘူး...ဒါလဲ ကြ်န္ေတာ္မတတ္ပါဘူး"
ဆရာမွာ ေခါင္းခါျပီး "သခ်ာၤမတတ္ရင္ လူ႔ဘ၀ရဲ႔ ၆ပံု၂ပံုကို ခင္ဗ်ားဆံုးရွံဳးမယ္"
"ရူပေဗဒ မတတ္ရင္ လူ႔ဘ၀ရဲ႔ ၆ပံု၁ပံုကို ဆံုးရွဳံးမယ္"
"ကြန္ျပဴတာ မတတ္ရင္ လူ႔ဘ၀ရဲ႔ ၆ပံု၁ပံုကို ဆံုး႐ႈံးမယ္..ခင္ဗ်ားရဲ႔ ဘ၀
၆ပံု၄ပံုဟာ ဆံုး႐ႈံးသြားျပီပဲ"

ထိုခဏအတြင္း ရာသီဥတု ေျပာင္းျပီး ေကာင္းကင္တြင္ တိမ္ညိဳမ်ား တက္လာသည္။မၾကာမီ မိုးသက္ေလျပင္း က်ေရာက္ေတာ့မည္။ ထိုအခါ ေလွသမားက ဆရာအား

" ခင္ဗ်ားေရကူးတတ္သလား" ဟုေမးလိုက္သည္။ ဆရာက ခဏမွ် ဆံြအျပီး "ကြ်န္ေတာ္မကူးတတ္ဘူး။ တစ္ခါမွ မသင္ဖူးဘူး" ဟုျပန္ေျဖေလသည္။ေလွသမားမွာ ေခါင္းကိုသြင္သြင္ ရမ္းျပီး.." ဒါဆိုရင္ ခင္ဗ်ားရဲ႔ဘ၀၆ပံုစလံုးဟာ ဆံုး႐ႈံးရေတာ့မယ္" ဟု ျပန္ေျဖခဲ့သည္။

လူတေယာက္ဟာ ကိုယ့္ရဲ႔ အဆင့္အတန္း ကိုယ့္ရဲ႔ စံခ်ိန္နဲ႔အျခားလူတစ္ေယာက္ကို သြားတိုင္းတာလို႔ မရပါဘူး။ ပံုျပင္ထဲက ဆရာဟာပညာရွင္တစ္ဦးပါ။ သူ႔ဘ၀မွာသခ်ာၤ၊ ရူပ၊ ကြန္ျပဴတာ ပညာေတြသာအေရးၾကီးတယ္လို႔ ထင္ေနသူပါ။ ဒီပညာေတြသာ မတတ္ရင္ လူ႔ဘ၀ဟာအဓိပၸါယ္မဲ့ျပီလို႔ ထင္ေနသူပါ။ ဒါဟာ ပညာရွင္ေတြရဲ႔ အယူအဆပါ။ေလွသမားအတြက္ကေတာ့ သူ႔အတြက္ ဒီပညာ မတတ္လဲ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ အေရးၾကီးတာက
သူ႔အတြက္ "ရွင္သန္" ဖို႔ အားအင္ေတြ ရွိေနဖို႔ပဲ။ ဒါေပမဲ့ အေရးၾကံဳလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ဆရာတတ္ထားတဲ့ ပညာဟာ ဘာမွ အသံုးမ၀င္ခဲ့ဘူး။ ေလွေမွာက္သြားရင္ေရကူးတတ္တဲ့ လူသာ အသက္ရွင္ခြင့္ရမွာပါ။

တပါးသူကို အထင္မေသးပါနဲ႔...
"ငါ"ဆိုတဲ့ ကိုယ့္စံႏူန္းနဲ႔ အမွားအမွန္ကို မခဲြျခားပါနဲ႔။ဟိုလူမွာ ထီထြင္ဥာဏ္မရွိဘူး ဒါေပမဲ့ သူဟာ ရိုးသားတယ္ မေကာင္းတာကိုမၾကံစည္တတ္ဘူး။ ဒီလူဟာ အေျပာအဆို မတတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူဟာအလုပ္ကိုၾကိဳးစားတယ္။ ေျဖာင့္မတ္တယ္။ မခုိမကပ္ဘူး။ ငါရဲ႔ "အရည္အခ်င္း" သူ႔မွာမရွိသလို သူ႔ရဲ့ "အရည္အခ်င္း"လဲ ငါ့မွာ မရွိဘူး ဆိုတာကို ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ပါနဲ႔.။။။။။။။..။။။.

ပန္းသီး ပံုျပင္

 တစ္ခါတုန္းက ငါးႏွစ္အရြယ္ သားငယ္တစ္ေယာက္နဲ႔ မိခင္ျဖစ္သူတို႔ဟာစကားေျပာေနၾကတယ္ ။ မိခင္ျဖစ္သူက သားျဖစ္သူကိုေျပာတယ္ ။ 

“ သား ေမေမတို႔ ေမေမတို႔ ဟိုးအေ၀းၾကီးကို သြားလည္ၾကတယ္ဆိုပါစို႔ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေနကအရမ္းပူျပီး ေရကလည္းအရမ္းငတ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေရဘူးကလည္းမပါဘူးဆိုိပါစို႔ .. ဒါေပမယ့္ သားရဲ႕လြယ္အိတ္ေလးထဲမွာ ပန္းသီး ႏွစ္လံုးပါခဲ့မယ္ဆိုရင္သားဘာလုပ္မလဲ ” 

သားျဖစ္သူကတခန ၾကာေလာက္စဥ္းစားျပီၚျပန္ေျဖတယ္ ။ “ ပန္းသီး ႏွစ္လံုးစလံုးကို သားတစ္ကိုက္စီ ကိုက္ပစ္မယ္ ” တဲ့ ..။

သားျဖစ္သူရဲ႕အေျဖေၾကာင့္ မိခင္ျဖစ္သူက စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတယ္ ။ မိခင္က သားျဖစ္သူူကို အျပစ္တင္ျပီး ပန္းသီး ႏွစ္လံုးကို တစ္ေယာက္တစ္လံုးစီ စားသင့္ေၾကာင္း ဆံုးမဖို႔ စဥ္းစားတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သူ ရုတ္တရက္စိတ္ေျပာင္းသြားျပီး သားျဖစ္သူကို ရင္ခြင္ထဲမွီေစျပီး ဦးေခါင္းကိုပြတ္သပ္လို႔ စကားေျပာတယ္ ။ ဘာလို႔သားကေလး က ဒီလိုစကားေျပာရတာလဲ သူသိခ်င္ေနမိတယ္ ။

“ သား ..ဘာျဖစ္လို႔ အဲဒီလို စဥ္းစားျပီးေျပာရတယ္ဆိုတာ ေမေမ့ကိုေျပာျပပါလား ”

သားျဖစ္သူက မိခင္ကို မ်က္လံုးေလး ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္နဲ႔ျပန္ေျဖရွာတယ္ ။ “ ဟို ... သားက ပန္းသီးႏွစ္လံုးလံုးကို တစ္ကိုက္စီကိုက္ၾကည့္ျပီး အခ်ိဳဆံုး အလံုးကို ေမေမ့ကို ေပးမလို႔ပါ ”

မိခင္ရဲ႔မ်က္လံုးေတြထဲမွာ ၀မ္းသာတဲ့မ်က္ရည္ေတြ စီးဆင္းလာခဲ့ရတယ္ ။

====================

ယံုၾကည္ျပီးခြင့္လႊတ္တတ္တဲ့စိတ္နဲ႔ဆက္ဆံလိုက္ျခင္းဟာ ႏွစ္သိမ့္ဖြယ္အေျဖကိုရေစပါတယ္ ။ အကယ္၍ သာ တျခားမိဘေတြလို သားငယ္ကို ဆူပူျပီးဆံုးမလို႔ကေတာ့ သားငယ္ဆီကေန ဒီလိုရိုးသားတဲ့အေျဖကိုရမွာမဟုတ္ပါဘူး ။ တစ္ဖက္လူရဲ႕စကားကို ဆံုးေအာင္ေျပာခြင့္ေပးလိုက္တာဟာ အေကာင္းဆံုးယံုၾကည္ခႊင့္လႊတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္ျပီး ရိုးသားမႈကို ေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ေစပါတယ္ ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ
Thinking Concepts စာစုမ်ားထဲမွ A love to give MOM အား ဆီေလ်ာ္သလိုဘာသာျပန္သည္ ။